Przejdź do głównej zawartości

10.Cień wiatru

Recenzja ta pojawiła się na moim blogu na Onecie. Postanowiłam ją tu opublikować, ponieważ niedawno skończyłam ,,Pałac Północy" Zafóna i nawiązałam do tej recenzji.
Tytuł: Cień wiatru
Autor: Carlos Ruiz Zafón
Stron: 514
Wydawnictwo: Muza
Rok wydania: 2005
Moje zdanie:
,,Cień wiatru” to książka znanego hiszpańskiego autora Carlosa Ruiz Zafóna. Jak dotąd wydał on 6 książek. Ta przeczytana przeze mnie jest na tej liście druga.
Ojciec dziesięcioletniego Daniela pokazuje mu Cmentarz Zapomnianych Książek. Tam chłopiec musi wybrać sobie jedną z nich i ocalić ją od zapomnienia. Jego wybór pada na ,,Cień wiatru” autorstwa nie znanego przez nikogo Caraxa. Mija kilka lat i chłopak postanawia przeczytać inne lektury tego powieściopisarza. Niestety, wszystkie zostały spalone.
To moja pierwsza książka Zafóna. Muszę przyznać, że z początku czytało mi się bardzo opornie i nawet chciałam odłożyć ją na półkę. Przemogłam się i tak wciągnęłam, że nie tylko doczytałam do końca, ale i bardzo mi się spodobała.
Pierwszy plus to niesamowita historia rozgrywająca się po 1945 roku oraz retrospekcja, która powoli tłumaczy nam kroki bohaterów i motywy ich działania. Jak części w puzzlach wszystko składa się w całość. Zakończenie jest niesamowite, na pewno takiego się nie spodziewałam. Wraz z Danielem i jego wiernym kompanem Ferminem nie można doczekać się końca.
Drugi plus to z pewnością bohaterowie. Jest ich tu cała gama. Ci z przeszłości mieszają się z teraźniejszymi. Razem z nimi przeżywamy miłości, zdrady, szczęścia i niespodzianki losu.
Trzeci plus to niesamowity klimat Barcelony. Chciałabym móc spacerować po tych uliczkach, oglądać budowle. Przenieść się kiedyś do mrocznej, magicznej Barcelony. ,,Cień wiatru” to niesamowita opowieść, momentami wieje grozą, jest cudowna. Mogłabym jeszcze długo wychwalać jej zalety. Okładka, niesamowity styl pisania autora, ale przez to moja recenzja staje się coraz bardziej chaotyczna. Wszystko przez mistrzowską książkę jaką stworzył Zafón.
Polecam, może nie wszystkim, bo dość drastyczne sceny, przekleństwa na pewno dla najmłodszych się nie nadają. Resztę zachęcam i nie patrzcie na początek.
Ocena: 6-

Komentarze

  1. Uwielbiam tę książkę, czytałam ją jakiś czas temu i pewnie kiedyś do niej wrócę :)

    OdpowiedzUsuń
  2. uwielbiam dzieła tego autora, tą książkę już przeczytałam, teraz będę czytać GRĘ ANIOŁA:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Jakoś nie przekonała mnie książka... Ale zobaczę :)

    OdpowiedzUsuń
  4. no właśnie. ja mam ją w domu i do tej pory leży nieprzeczytana. robiłam do niej dwa podejścia i właśnie czytało mi sie opornie, że odłożyłam ją na półkę... ale dam jej trzecią szansę i mam nadzieję zakończy się ona powodzeniem :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Uwielbiam tą pozycję! Mogłabym ją czytać po raz setny, a nadal będzie mi się podobać ;D I tak samo zachwycać, jak za pierwszym razem ^^

    OdpowiedzUsuń
  6. Na pewno przeczytam. Od dłuższego czasu już mam w planach :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Zaczęłam ją czytać i nie skończyłam... Muszę zabrać się za nią ponownie:)

    OdpowiedzUsuń
  8. To pierwsza książka Zafona, którą miałam okazję czytać. Bardzo przypadła mi do gustu. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Długi okres czeka na półce, aż ją przeczytam. Chyba najwyższy czas, by po nią sięgnąć :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Ta książka mnie oczarowała i sprawiła, że na pewno sięgnę po inne książki tego autora. :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Mi ona nie zbyt się spodobała...ale ogólnie wszystkie książki które tu pokazujesz pozytywnie mnie zachwyciły.

    Zapraszam do mnie : http://live-for-holidays.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  12. Czytałam, na razie to jedyna książka Carlosa po jaką sięgnęłam. Ale muszę to nadrobić, bo jak dla mnie była rewelacyjna, bardzo klimatyczna i zaskakująca. No i polubiłam postać głównego bohatera.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy komentarz :)

Popularne posty z tego bloga

214.Młyn nad Czarnym Potokiem

Tytuł: Młyn nad Czarnym Potokiem Autor: Anna J. Szepielak Stron: 516 Wydawnictwo: Nasza Księgarnia Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Rzadko mam okazję czytać polskich autorów. Jakoś zawsze ciągnie mnie w bibliotece do innego regału. Tym razem skierowałam swoje kroki gdzie indziej. Słusznie?  Anna Szepielak jest z zawodu nauczycielką i bibliotekarką. Zadebiutowała książką ,,Zamówienie z Francji”, o której wiele słyszałam i chciałabym ją kiedyś przeczytać.  Życie Marty to ostatnio pasmo nieszczęść i wypadków. Mąż jest zapracowany i niczym się nie interesuje, córeczka ciągle chora, a wszystko jest na jej głowie. Do tego spada na nią organizacja zjazdu rodzinnego na cześć przyjeżdżającej po Polski ciotki z Ameryki. Będzie to jednak okazja do zapoznania się z rodzinnymi historiami, tajemnicami oraz spojrzenia z dystansem na swoje życie.  Liczyłam na lekką obyczajówkę. Co otrzymałam? Lekką, ciepłą obyczajówkę, do tego odrobinę sagi rodzinnej, który to gatunek ubóstwiam. Życie

167.Wiosna życia

Tytuł: Wiosna życia Autor: Artur Kosiorowski Stron: 91 Wydawnictwo: SOWA Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo samemu autorowi. :) Młodość. Okres w życiu, który podobno rządzi się swoimi prawami. Ludzie wtedy zaczynają eksperymentować z religią, seksem, alkoholem, papierosami, a często narkotykami. Chcą być lubiani, przynależeć do jakiejś grupy, która będzie ich akceptowała i szanowała. Chcą poznać sens życia, znaleźć najważniejsze wartości. Często błądzą i buntują się na otaczającą ich rzeczywistość. Każdy to prędzej czy później przeżywa.  Autor podzielił się z nami wspomnieniami ze swojej młodości, którą przeżył lekko mówiąc dość intensywnie. Miał ogromny problem z narkotykami, znalazł się nawet w ośrodku Monaru, o których słyszałam wiele na prelekcjach o uzależnieniach. Teraz ma 30 lat, studiuje. Wyszedł na prostą. Musiał przejść jednak długą drogę. W podróż po niej zabiera nas w tej książce. Nie jest ona długa. Trochę zabr

3 klimatyczne książki do czytania jesienią

Zrobiło się już troszkę chłodniej. Sierpień, a wraz z nim wakacje powoli dobiegają końca. W tym roku chyba nikt nie ma prawa narzekać, że lata nie było, że nie zdążył się opalić i wygrzać na słoneczku. Staram się cieszyć każdą chwilą, porą roku, ale jednak już nie mogłam się doczekać tego specyficznego klimatu jaki niesie ze sobą jesień i pierwsze miesiące zimy. W styczniu i lutym jakoś tak zawsze tęsknię już za pierwszymi zielonymi akcentami, a więc ciężko mi szukać klimatu. Może teraz będzie lepiej. Zaparzcie sobie kubek ulubionego napoju. W moim przypadku herbata w szarym kubku z Tesco, jedynym, który ostał się przez huragan jakim jest moje dziecko. Siądźcie wygodnie w fotelu. Odpalcie ulubioną muzykę do czytania. Słuchacie w ogóle muzyki do czytania? Ja zakochałam się w playliście Easy Acustic Hits na Spotify. Możecie zapalić świeczkę, a ja zaproponuję wam trzy książki, które podkręcą klimat i którymi będziecie się mogli rozkoszować. Tak się składa, że trzy zaprezentowan