Przejdź do głównej zawartości

13.Książę Mgły


Tytuł: Książę Mgły
Autor: Carlos Ruiz Zafón
Stron: 197
Wydawnictwo: Muza
Rok wydania: 2010
Moje zdanie: To już moja druga książka tego autora. Jest to jego debiut powieściowy, który został przeznaczony dla młodzieży. Jest o trójce rodzeństwa: Maxie, Alicji i Irinie, którzy wraz z rodzicami muszą przeprowadzić się do domku w małej osadzie rybackiej. Już od początku dzieci zauważają, że w ich nowej miejscowości coś jest nie tak. Max wyrusza do dziwnego ogrody z tyłu posiadłości, gdzie znajduje posągi trupy cyrkowej. Niedługo poznają oni Rolanda, którego dziadek - stary latarnik opowiada im niesamowitą historię. Dzieci za wszelką cenę chcą poznać tajemnicę Księcia Mgły.
Nie spodziewałam się, że książka tak mnie wciągnie. Podczas gdy ,,Cień wiatru” zajął mi ponad tydzień, na ,,Księcia Mgły” poświęciłam kilka godzin. Już mówiłam sobie, że to koniec na dzisiaj, jednak nie mogłam jej odłożyć przed zakończeniem, które jest cudowne, nie spodziewałam się tego. Akcja gna do przodu praktycznie od pierwszych stron i nie zwalnia ani na chwilę. Historia Księcia Mgły bardzo mnie zaintrygowała, nigdy nie spotkałam się z taką postacią w książce.
O bohaterach dowiadujemy się bardzo mało. Trochę więcej o Maxie, Rolandzie i Alicji. Wiemy, że wszyscy darzą się ogromną sympatią i są zdolni do wielu poświęceń. Tego chyba ma nas nauczyć książka. To co zrobił Roland było po prostu wspaniałe. Pozostali bohaterowie w pojawiają się na bardzo krótko. Jednym z plusów jest klimat powieści: wybrzeże, stara latarnia, ogród z tajemniczymi posągami, ciągłe burze, nawałnice to wszystko strasznie działało mi na wyobraźnię. Okładka jest bardzo ładna, pasuje do treści. Podsumowując, Zafón postawił tu na szybką, wartką akcję, tajemnicę jaką musimy wyjaśnić. Nie zagłębiał się w odczucia i kreacje bohaterów, ale nie jest to wielki minus. Polecam, na kilka godzin po męczącym dniu. Pod kocyk, z kubkiem kawy/herbaty, oczywiście wieczorem taka historia jest jak najbardziej wskazana.
Ocena: 5+

Komentarze

  1. Na Księcia Mgły mam wielką ochotę, tylko tej książki brakuje mi do kolekcji :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Książę Mgły ciągle jeszcze przede mną :)

    OdpowiedzUsuń
  3. czytałam i książka bardzo mi się podobała :) tak mnie wciągnęła,że siedziałam do póżnych godzin nocnych, ale nie odłożyłąm póki nie zobaczyłam tylnej okładki :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Nie słyszałam o książce ;) Ale zachęciłaś mnie, a okładka jest irygująca ;)
    nie wiem czy lista Ci pokazała o nn u mnie, bo nie odwiedzasz mnie ;D

    OdpowiedzUsuń
  5. Mam sentyment do tej książki, to była moja pierwsza recenzja... Uwielbiam tę książkę! Jak zresztą wsystkie tego autora.

    OdpowiedzUsuń
  6. Świetna książka, warta przeczytania

    OdpowiedzUsuń
  7. Koniecznie chcę przeczytać coś Zafona.

    OdpowiedzUsuń
  8. Nie jestem fanką Zafona. Próbowałam czytać ,,Grę anioła'' i niestety nie przypadła mi ona do gustu.

    OdpowiedzUsuń
  9. no, no muszę przyznać że z chęcią sięgnę po tę książkę :)
    Zachęciłaś mnie, tym, że recenzja nie jest za długa.
    Ja dopiero zaczynam przygodę ze swoimi recenzjami (mam 14 lat) więc miłoby mi było gdybyć skomentowała :
    http://book-z-wami.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  10. super muszę jej poszukac...i też przeczytac

    OdpowiedzUsuń
  11. gdy będę miała więcej czasu wolnego to na pewno po nią sięgnę ;)

    OdpowiedzUsuń
  12. Czytałam i bardzo przypadła mi do gustu, chociaż nie tak bardzo jak "Cień wiatru". ;)

    OdpowiedzUsuń
  13. Nie skuszę się, zraziłam się do autora.

    OdpowiedzUsuń
  14. nie wiem czemu nie należę do grona fanów Zafona... jakoś... nie wiem. nie ciągnie mnie :) ale kto wie, może się to zmieni:)

    OdpowiedzUsuń
  15. dziękuję kochana za życzenia

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy komentarz :)

Popularne posty z tego bloga

214.Młyn nad Czarnym Potokiem

Tytuł: Młyn nad Czarnym Potokiem Autor: Anna J. Szepielak Stron: 516 Wydawnictwo: Nasza Księgarnia Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Rzadko mam okazję czytać polskich autorów. Jakoś zawsze ciągnie mnie w bibliotece do innego regału. Tym razem skierowałam swoje kroki gdzie indziej. Słusznie?  Anna Szepielak jest z zawodu nauczycielką i bibliotekarką. Zadebiutowała książką ,,Zamówienie z Francji”, o której wiele słyszałam i chciałabym ją kiedyś przeczytać.  Życie Marty to ostatnio pasmo nieszczęść i wypadków. Mąż jest zapracowany i niczym się nie interesuje, córeczka ciągle chora, a wszystko jest na jej głowie. Do tego spada na nią organizacja zjazdu rodzinnego na cześć przyjeżdżającej po Polski ciotki z Ameryki. Będzie to jednak okazja do zapoznania się z rodzinnymi historiami, tajemnicami oraz spojrzenia z dystansem na swoje życie.  Liczyłam na lekką obyczajówkę. Co otrzymałam? Lekką, ciepłą obyczajówkę, do tego odrobinę sagi rodzinnej, który to gatunek ubóstwiam. Życie

167.Wiosna życia

Tytuł: Wiosna życia Autor: Artur Kosiorowski Stron: 91 Wydawnictwo: SOWA Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo samemu autorowi. :) Młodość. Okres w życiu, który podobno rządzi się swoimi prawami. Ludzie wtedy zaczynają eksperymentować z religią, seksem, alkoholem, papierosami, a często narkotykami. Chcą być lubiani, przynależeć do jakiejś grupy, która będzie ich akceptowała i szanowała. Chcą poznać sens życia, znaleźć najważniejsze wartości. Często błądzą i buntują się na otaczającą ich rzeczywistość. Każdy to prędzej czy później przeżywa.  Autor podzielił się z nami wspomnieniami ze swojej młodości, którą przeżył lekko mówiąc dość intensywnie. Miał ogromny problem z narkotykami, znalazł się nawet w ośrodku Monaru, o których słyszałam wiele na prelekcjach o uzależnieniach. Teraz ma 30 lat, studiuje. Wyszedł na prostą. Musiał przejść jednak długą drogę. W podróż po niej zabiera nas w tej książce. Nie jest ona długa. Trochę zabr

3 klimatyczne książki do czytania jesienią

Zrobiło się już troszkę chłodniej. Sierpień, a wraz z nim wakacje powoli dobiegają końca. W tym roku chyba nikt nie ma prawa narzekać, że lata nie było, że nie zdążył się opalić i wygrzać na słoneczku. Staram się cieszyć każdą chwilą, porą roku, ale jednak już nie mogłam się doczekać tego specyficznego klimatu jaki niesie ze sobą jesień i pierwsze miesiące zimy. W styczniu i lutym jakoś tak zawsze tęsknię już za pierwszymi zielonymi akcentami, a więc ciężko mi szukać klimatu. Może teraz będzie lepiej. Zaparzcie sobie kubek ulubionego napoju. W moim przypadku herbata w szarym kubku z Tesco, jedynym, który ostał się przez huragan jakim jest moje dziecko. Siądźcie wygodnie w fotelu. Odpalcie ulubioną muzykę do czytania. Słuchacie w ogóle muzyki do czytania? Ja zakochałam się w playliście Easy Acustic Hits na Spotify. Możecie zapalić świeczkę, a ja zaproponuję wam trzy książki, które podkręcą klimat i którymi będziecie się mogli rozkoszować. Tak się składa, że trzy zaprezentowan