Sekret Heleny Lucinda Riley

Imię i nazwisko Lucindy Riley obijały mi się o uszy już ładnych parę lat. Wszyscy polecali, zachwalali. Oprócz tego, książki jej autorstwa to historie typowo w moim klimacie, pełne rodzinnych intryg i tajemnic. Dlaczego sięgnęłam po jej twórczość dopiero teraz? Myślę, że troszkę obawiałam się tych pełnych pochwał recenzji. Na szczęście były prawdziwe i mi też Sekret Heleny mocno przypadł do gustu.

Helena to stateczna matka i żona z dziesięcioletnim stażem. Jej mąż Wiliam jest chodzącym ideałem, który toleruje fakt, iż jego ukochana nigdy nie zdradziła mu tożsamości ojca jej pierwszego syna – Alexa. Chłopak także o niczym nie wie, choć każdego dnia się nad tym zastanawia. Wakacje na Cyprze, w rodzinnej posiadłości Pandora zaowocują nie tylko ponownym spotkaniem pierwszej miłości Heleny, ale też rozdrapaniem wielu zabliźnionych już ran i uwolnieniu jak z legendarnej puszki Pandory wielu tajemnic i sekretów.

(...) czego nauczyłem się w te wakacje?Że są różne rodzaje miłości i że miłość zjawia się w różnej formie i postaci.Można na nią zasłużyć, ale nie można za nią zapłacić.Można ją dać, ale nigdy nie można jej kupić.I kiedy jest prawdziwa, nic jej nie pokona.Taka jest miłość.
Lucinda Riley (z książki Sekret Heleny)

Rodzinne tajemnice.

Wartka akcja.

Przenikanie się przeszłości z teraźniejszością.

Urokliwy, magiczny Cypr.

Czyż nie brzmi to jak świetna powieść? Dla mnie zdecydowanie tak i każdy z tych elementów zadecydował, że czytało mi się po prostu wspaniale, a sama lektura zajęła mi tylko dwa dni. Sekret Heleny to opowieść tocząca się na różnych płaszczyznach czasowych. Syn głównej bohaterki – Alex powraca do Pandory , a podczas pobytu na Cyprze czyta swój dziennik pisany 10 lat temu i cofa się we wspomnieniach do wydarzeń, które nieodwracalnie zmieniły życie członków jego rodziny. Jednocześnie śledzimy tu też losy młodej Heleny, wszystko to co doprowadziło ją do punktu, w którym się teraz znajduje. Gdy próbuję wam to trochę przybliżyć, nawet mnie samej wydaje się to mocno zakręcone i zagmatwane. Jest zupełnie inaczej. Przez kolejne strony po prostu się płynie. Na każdej kartce czekają na nas jakieś zaskakujące fakty z życia członków rodziny Heleny i jej samej. Liczyłam tutaj na sporą dawkę zagadek, jednak nie sądziłam, że Lucinda Riley zafunduje mi taki emocjonalny rollercoaster. Wszystko przez to, że bohaterowie nie są czarno-biali, płascy i sztuczni. Wprost przeciwnie – to ludzie z krwi i kości, mający wady i zalety. Tacy, z którymi można się naprawdę zżyć i kibicuje się im niezależnie od ich postępowania. Bardzo mocno przeżywałam całą tę historię, wprost nie mogłam się od niej oderwać. Na tyle, że zamiast szykować się na rodzinną uroczystość pochłonęłam 200 stron.

Sporym plusem tej historii jest styl pisania autorki. Opisy urokliwego Cypru, ciepłych, magicznych wieczorów, pełnych śpiewów i tańca zawładnęły moim umysłem. Za to dialogi były bardzo naturalne, szczere, brak im sztuczności i przesady, na które już nie raz natknęłam się podczas czytania innych historii.

O czym jeszcze warto wspomnieć? Myślę, że dziennik Alexa to kolejny mocno argument przemawiający za sięgnięciem po tę książkę. Najstarszy syn Heleny jest wyjątkowy – ma niezwykle wysoki iloraz inteligencji, przez co spotyka się z niezrozumieniem ze strony rówieśników, ale jednocześnie jest doskonałym obserwatorem. Od dawna zastanawia się nad tożsamością swojego biologicznego ojca i obejrzenie tej rodzinnej zawieruchy jaka wydarzy się w Pandorze jego oczyma nadaje tej historii znacznie więcej kolorytu i treści.

Ogromnie wam ją polecam. W przypadku tej powieści wszystkie opinie nie są przesadzone. Autorka dobrze pisze i widzę, że naprawdę czuje się jak ryba w wodzie w tego typu powieściach. Wszyscy miłośnicy rodzinnych sekretów, które rzutują na całą przyszłość bohaterów będą z pewnością zadowoleni tak jak ja.

Ocena: 5/6

Tytuł: 510.Sekret Heleny

Autor: Lucinda Riley

Stron: 509

Wydawnictwo: Albatros

Rok wydania: 2019

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Albatros