Przejdź do głównej zawartości

Przepis na drugą szansę J. D. Barrett

Wydawnictwo W.A.B. Recenzja książki

Powieści obyczajowe z wątkiem paranormalnym to historie, po które zawsze chętnie sięgam. Mają zawsze w sobie odrobinę nierealności, ale czy zawsze powinniśmy czytać tylko ściśle trzymające się realiów lektury?

J. D. Barrett to scenarzystka i redaktorka scenariuszy telewizyjnych. Pasjonuje się gotowaniem. Przepis na drugą szansę to jej debiutancka historia. 

Lucy Muir to utalentowana szefowa kuchni i właścicielka restauracji Circle, którą prowadzi razem z mężem. Kobieta ma jednak dość licznych skoków w bok z jego strony oraz podkradania jej autorskich przepisów. Los prowadzi ją do Fortune - kultowego przed laty miejsca, które obecnie służy za noclegownię dla bezdomnych. Lucy postanawia wynająć lokal i przywrócić mu dawną świetność. Problem w tym, że jest w nim niespodziewany lokator - niezwykle przystojny i seksowny duch poprzedniego właściciela. 

Romans z duchem? Niektórym takie pomysł umieszczony w powieści obyczajowej może wydawać się zupełnie nietrafiony, a nawet szalony. Nic bardziej mylnego, przecież wątki tego typu pojawiają się w kulturze od lat, a w tej powieści jest to temat niezwykle zgrabny i trafiony. Historia ta jest po prostu lekka, przyjemna i odprężająca. Idealna na długi zimowy wieczór pod kocem gdy chcemy wyleczyć chandrę i rozładować napięcie po całym dniu. Historia Lucy i jej miłosnych rozterek związanych z przystojnym duchem ogromnie mnie zainteresowała, wiele razy nawet wywołała uśmiech na twarzy, ponieważ autorka zawarta w swojej powieści mnóstwo humoru. 

Oprócz wątku miłosnego jest tu też odrobina sensacji. Okazuje się, że dawny właściciel legendarnej restauracji Fortune to niezłe ziółko. Wiele osób mogło źle mu życzyć, czego dowiadujemy się podczas czytania licznych retrospekcji z jego życia. Wątek sensacyjny można by lepiej poprowadzić, rozbudować, a przede wszystkim popracować nad jego zakończeniem. To umieszczone w powieści trochę mnie rozczarowało, zostało zbyt szybko i prosto ucięte.

Ogromnym atutem tej historii jest magiczny aromat potraw wydobywający się z jej kart. Ja byłam oczarowana tym klimatem przez całą lekturę. Autorka umieściła w niej też kilka przepisów na potrawy, które koniecznie muszę wypróbować. 

Podsumowując, to niezwykle lekka, ciepła, aromatyczna i smaczna historia miłosna. Do potraktowania nie do końca serio przez jej wątek paranormalny. Może nie idealna, ale zdolna przywrócić uśmiech na twarzy po ciężkim dniu w pracy.  A wy jesteście zdolni do uwierzenia w ducha?
Ocena: 4+/6
Za egzemplarz dziękuję  Grupie Wydawniczej Foksal
Tytuł: 377.Przepis na szczęście
Autor: J. D Barrett
Stron: 400
Wydawnictwo: W.A.B 
Rok wydania: 2017

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

167.Wiosna życia

Tytuł: Wiosna życia Autor: Artur Kosiorowski Stron: 91 Wydawnictwo: SOWA Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo samemu autorowi. :) Młodość. Okres w życiu, który podobno rządzi się swoimi prawami. Ludzie wtedy zaczynają eksperymentować z religią, seksem, alkoholem, papierosami, a często narkotykami. Chcą być lubiani, przynależeć do jakiejś grupy, która będzie ich akceptowała i szanowała. Chcą poznać sens życia, znaleźć najważniejsze wartości. Często błądzą i buntują się na otaczającą ich rzeczywistość. Każdy to prędzej czy później przeżywa.  Autor podzielił się z nami wspomnieniami ze swojej młodości, którą przeżył lekko mówiąc dość intensywnie. Miał ogromny problem z narkotykami, znalazł się nawet w ośrodku Monaru, o których słyszałam wiele na prelekcjach o uzależnieniach. Teraz ma 30 lat, studiuje. Wyszedł na prostą. Musiał przejść jednak długą drogę. W podróż po niej zabiera nas w tej książce. Nie jest ona długa. Trochę zabr

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j

3 klimatyczne książki do czytania jesienią

Zrobiło się już troszkę chłodniej. Sierpień, a wraz z nim wakacje powoli dobiegają końca. W tym roku chyba nikt nie ma prawa narzekać, że lata nie było, że nie zdążył się opalić i wygrzać na słoneczku. Staram się cieszyć każdą chwilą, porą roku, ale jednak już nie mogłam się doczekać tego specyficznego klimatu jaki niesie ze sobą jesień i pierwsze miesiące zimy. W styczniu i lutym jakoś tak zawsze tęsknię już za pierwszymi zielonymi akcentami, a więc ciężko mi szukać klimatu. Może teraz będzie lepiej. Zaparzcie sobie kubek ulubionego napoju. W moim przypadku herbata w szarym kubku z Tesco, jedynym, który ostał się przez huragan jakim jest moje dziecko. Siądźcie wygodnie w fotelu. Odpalcie ulubioną muzykę do czytania. Słuchacie w ogóle muzyki do czytania? Ja zakochałam się w playliście Easy Acustic Hits na Spotify. Możecie zapalić świeczkę, a ja zaproponuję wam trzy książki, które podkręcą klimat i którymi będziecie się mogli rozkoszować. Tak się składa, że trzy zaprezentowan