Przejdź do głównej zawartości

Cała prawda o szczęściu Sawyer Bennett


Czasami sam dziwię się głupotom, które robię.
Właśnie takimi słowami rozpoczyna się powieść Cała prawda o szczęściu Sawyer Bennett.  Christopher Barlow jest zdruzgotany i zrozpaczony tym, że jego życie rozpadło się na kawałeczki. Miał wspaniałą dziewczynę i pracę we wojsku, który wyrwała go z monotonnego życia w rodzinnej miejscowości. Jeden nieudany ruch i na minie traci nogę i część ręki. Trudno po czymś takim dojść do siebie, a chłopak jest jeszcze obrażony na cały świat. Popada w konflikt z prawem i musi odbyć przymusowe zajęcia w grupie wsparcia. Poznaje tam ludzi takich jak on, nieumiejących poradzić sobie z tym co przygotował dla nich los. Zupełnie niespodziewanie, wbrew sobie, wyrusza z nimi w podróż po Stanach Zjednoczonych. Czy wspólnie spędzony czas nauczy ich czym jest szczęście?

Sawyer Bennett to autorka mało znana jeszcze w Polsce, ale odnosząca już mnóstwo sukcesów za granicą. Pomysł na tę książkę zrodził się przez przypadek z życia. Autorka naprawdę spotkała kiedyś weterana wojennego, któremu chciała podziękować za służbę. Została bardzo obcesowo potraktowana, chłopak nie chciał jej wdzięczności.

Muszę przyznać, że podczas czytania tej książki wiele razy biłam się z myślami i aż do ostatniej strony nie wiedziałam jaka będzie moja ostateczna opinia. To dobrze, ponieważ to znaczy, że nie pozostawia obojętnym, a to w powieściach jest chyba najważniejsze. Zupełnie nie wiedziałam jak ocenić głównego bohatera Christophera. To z jego punktu widzenia śledzimy całą historię. Gdy zaczynamy czytać jest on ogromnie irytujący, obrażony na cały świat i uprzykrzający życie każdemu kogo spotka. Później zastanowiłam się, że przecież jego życie całkowicie się zmieniło. Stracił nogę i część dłoni, przeżył mnóstwo bólu i cierpienia. Tak traumatyczne przeżycia muszą zostawić ślad na psychice każdego człowieka. Nie chcę go usprawiedliwiać, czasami zachowywał się po prostu podle. Myślę jednak, że miał prawo do zgorzknienia i rozczarowania swoim losem.

Cała prawda o szczęściu to powieść tocząca się praktycznie całkowicie w drodze. Bohaterowie odbywają swoją podróż życia. Przebywają ze sobą mnóstwo czasu, ich charaktery się ścierają. Mamy tutaj całą paletę różnorodnych charakterów. Christopher, o którym pisałam wam już wcześniej. Wiecznie upalona gotka. Chłopiec chorujący na raka, który wkrótce umrze oraz dziewczyna wiecznie zadowolona z życia. Te zupełnie odmienne postaci mają szansę wiele się od siebie nauczyć, sprawić, że łatwiej im będzie znieść przeciwności losu. Ich psychika nie została mocno rozudowana. Mamy jednak tyle ile potrzeba by zrozumieć sens tej opowieści o szczęściu i wzruszyć się tym co spotkało nasze postacie.

To historia o tym, że szczęście jest czasem na wyciągnięcie ręki. Czasami wystarczy tylko po nie sięgnąć, przestać być zgorzkniałym i obrażonym na cały świat. O tym, że naszym celem jest stawianie czoła przeciwnościom losu. Nie warto marnować tych kilku chwil naszego cennego życia na umartwianie się. Myśleliście, że recepta na szczęście będzie bardziej wyrafinowana? Nic bardziej mylnego. Po prostu to niezwykle oczywiste, a jednak zbyt często o tym zapominamy. 

Podsumowując, mimo tego trudnego dla mnie początku powieść mi się spodobała. Pozwoliła uronić kilka łez, zastanowić się nad tym czym dla mnie jest szczęście. Trzeba czytać ją z pewnym dystansem do głównego bohatera, brać poprawkę na jego traumatyczne przeżycia. W innym wypadku popsujemy sobie radość płynącą z tej lektury. Czyta się niezwykle szybko, jeden, góra dwa wieczory, a zakończenie może wbić nas w fotel. Czegóż chcieć więcej?
Ocena: 4+/6
Tytuł: 359.Cała prawda o szczęściu
Autor: Sawyer Bennett
Stron: 301
Wydawnictwo: Filia
Rok wydania: 2017
Za niespodziankę dziękuję wydawnictwu Filia

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

167.Wiosna życia

Tytuł: Wiosna życia Autor: Artur Kosiorowski Stron: 91 Wydawnictwo: SOWA Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo samemu autorowi. :) Młodość. Okres w życiu, który podobno rządzi się swoimi prawami. Ludzie wtedy zaczynają eksperymentować z religią, seksem, alkoholem, papierosami, a często narkotykami. Chcą być lubiani, przynależeć do jakiejś grupy, która będzie ich akceptowała i szanowała. Chcą poznać sens życia, znaleźć najważniejsze wartości. Często błądzą i buntują się na otaczającą ich rzeczywistość. Każdy to prędzej czy później przeżywa.  Autor podzielił się z nami wspomnieniami ze swojej młodości, którą przeżył lekko mówiąc dość intensywnie. Miał ogromny problem z narkotykami, znalazł się nawet w ośrodku Monaru, o których słyszałam wiele na prelekcjach o uzależnieniach. Teraz ma 30 lat, studiuje. Wyszedł na prostą. Musiał przejść jednak długą drogę. W podróż po niej zabiera nas w tej książce. Nie jest ona długa. Trochę zabr

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j

3 klimatyczne książki do czytania jesienią

Zrobiło się już troszkę chłodniej. Sierpień, a wraz z nim wakacje powoli dobiegają końca. W tym roku chyba nikt nie ma prawa narzekać, że lata nie było, że nie zdążył się opalić i wygrzać na słoneczku. Staram się cieszyć każdą chwilą, porą roku, ale jednak już nie mogłam się doczekać tego specyficznego klimatu jaki niesie ze sobą jesień i pierwsze miesiące zimy. W styczniu i lutym jakoś tak zawsze tęsknię już za pierwszymi zielonymi akcentami, a więc ciężko mi szukać klimatu. Może teraz będzie lepiej. Zaparzcie sobie kubek ulubionego napoju. W moim przypadku herbata w szarym kubku z Tesco, jedynym, który ostał się przez huragan jakim jest moje dziecko. Siądźcie wygodnie w fotelu. Odpalcie ulubioną muzykę do czytania. Słuchacie w ogóle muzyki do czytania? Ja zakochałam się w playliście Easy Acustic Hits na Spotify. Możecie zapalić świeczkę, a ja zaproponuję wam trzy książki, które podkręcą klimat i którymi będziecie się mogli rozkoszować. Tak się składa, że trzy zaprezentowan