Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z luty, 2013

Podsumowanie lutego

Powoli wkracza do nas wiosna. Śnieg topnieje, ptaki zaczynają śpiewać, dni są coraz dłuższe. Zakończyłam ferie. Teraz zaczęłam też odpowiadać na Wasze komentarze, ponieważ miałam dużo czasu. Opłaciło się, ponieważ jakby więcej osób zaczęło odwiedzać i udzielać się na moim blogu. W lutym przeczytałam 7 książek. Opublikowałam 7 recenzji. Odwiedziliście mnie w tym miesiącu 1321 razy. Przekroczyłam magiczną liczbę 10 tysięcy. Teraz na liczniku jest 11125. Mam 94 obserwatorów.  Przybyło 3.

76.Piąty elefant

Tytuł: Piąty elefant  Autor: Terry Pratchett Stron: 335 Wydawnictwo: Prószyński i S-ka Rok wydania: 2007 Moje zdanie: Świat Dysku to miejsce, które trzymają cztery słonie na swoich grzbietach. Te z kolei spoczywają na ogromnym żółwiu. Tak od wielu tysięcy lat. Dawno, dawno  temu piąty elefant uderzył w ziemię z ogromną siłą. Został z czasem zasypany, a jego szczątki to ogromne pokłady tłuszczu. Tak powstał Uberwald. Miasto to należy do krasnoludów, którzy trudnią się wydobywaniem tych brył tłuszczu.  Nasz bohater, Sam Vimes jest diukiem, komendantem policji, zostaje też wysłany jako ambasador do Uberwaldu. Tam ma odbyć się koronacja. Niestety szykuje się jakaś grubsza, polityczna afera, a Sam trafia w samo jej centrum.  Dlaczego na prawie rok przestałam czytać tego autora? To dla mnie zagadka. Jego książki są niesamowite. Wydarzenia są na początku absurdalne, zwłaszcza czytelników pierwszy raz mających kontakt z tym pisarzem. Jeśli jednak zaczniemy się już w nie zagłęb

Stosik nr.8 i Tag

Przepraszam, że zdjęcie trochę niewyraźne, ale robiłam je bardzo wcześnie rano. 1.Nicholas Sparks ,,Na zakręcie". Jeden z moich ulubionych autorów, ciekawe czy mi się spodoba. 2.Harlan Coben ,,Ostatni szczegół". Podobnie jak w pierwszym przypadku. 3.Terry Pratchett ,,Prawda". Dawno nie czytałam książek tego autora. Miesiąc temu wypożyczyłam ,,Piątego elefanta" i przepadłam. Dawno się tak nie uśmiałam, już zdążyłam zapomnieć jaki kapitalny humor ma ten autor. 4. Eric-Emmanuel Schmitt ,,Trucicielka". Znów ten pisarz. Myślę, że teraz muszę przystopować z jego książkami, ponieważ mi ich braknie w bibliotece, a bardzo go lubię. 5.Oscar Wilde. ,,Portret Doriana Graya". Gdy teraz opisuję ten stosik dopiero pomyślałam, że miałam nie czytać klasyki, ponieważ wracając ze szkoły nie mogę się nad nią skupić. No trudno, liczę na to, że mnie wciągnie, a język nie będzie trudny. 6.Debbie Mocomber ,,Wszystkie moje randki". Lekki romans. Zostałam otag

75.Opowieści niesamowite

Tytuł: Opowieści niesamowite Autor: Edgar Allan Poe Stron: 187 Wydawnictwo: CIL Rok wydania: 2000 Moje zdanie: Absolutna klasyka. Książka po którą sięgnąć chciałam już od dłuższego czasu. Wiele osób mnie zachęcało. Jest to zbiór 14 opowiadań. Muszę przyznać, że na początku byłam zawiedziona. Język jest dość trudny, trzeba się nad nim skupić. Gdy wracałam ze szkoły nie myślałam nad tym co czytam. Gdy już jednak przebrnęłam przez te początkowe teksty było z górki.  Opowiadania przesycone są grozą, strachem, tajemniczością. Autor bardzo umiejętnie buduje akcję i wywiera na czytelniku wiele emocji. Obrazy psychologiczne bohaterów są niesamowicie wykreowane chociaż opowiadania zajmują tylko kilkanaście kartek. Szkoda tylko, że niektóre utwory były do siebie podobne. Odbierało to trochę element zaskoczenia. Właśnie. Kończą się one zawsze dziwnym, szokującym wydarzeniem. Są jakby urwane, aby czytelnik lepiej sobie wszystko wyobraził.  Podsumowując pierwszą książkę tego auto

74.Dziewczyna w błękitnej sukience

Tytuł: Dziewczyna w błękitnej sukience Autor: Arnold Gaynor Stron: 503 Wydawnictwo: Znak Rok wydania: 2012 Moje zdanie: Rok 2012 podobno został ogłoszony rokiem Dickensa. Przyznam, że znam go tylko z ,,Opowieści wigilijnej”. To piękna i magiczna lektura. Jeśli chodzi o biografię tego autora nie wiedziałam nic. Książka ta zmusiła mnie do poszukiwań. Nie jest to wierne odwzorowanie życiorysu Catherine i Charlesa. Tam gdzie zabrakło dowodów w postaci listów, zapisków autorka wymyśliła jak mogły wyglądać wydarzenia. Ogólny zarys został jednak zachowany.  Piękna, młoda Dorothea, zwana pieszczotliwie Dodo zakochuje się w wolnym, niczym nieskrępowanym pisarzu Alfredzie. W chwili ich poznania ma na sobie błękitną sukienkę. Wkrótce odbywa się huczny ślub i wydawać by się mogło, że sielanka będzie trwała wiecznie. Czy tak się stanie?  Wydarzenia obserwujemy tu w czasie teraźniejszym i przeszłym zaglądając do wspomnień nie młodej już Dodo. Śledzimy losy małżeństwa, jego rozpadu

73.Historie miłosne

Tytuł Historie miłosne Autor: Eric-Emmanuel Schmitt Stron: 316 Wydawnictwo: Znak Rok wydania: 2012 Moje zdanie: Ten zbiór opowiadań napisał autor między innymi ,,Oskara i Pani Róży” albo ,,Dziecka Noego”. Obie te książki bardzo mi się podobały. Autor ten ma zdolność do pisania o rzeczach niebywale trudnych, które ubiera w proste, zrozumiałe dla każdego słowa.  Tym razem głównym tematem jest miłość. Nie będę tu opisywała każdego opowiadania z osobna, ale ogólny zarys jaki dostrzegłam.  Nie jest to romans, jakich wiele na rynku, ale piękne historie nad którymi trzeba się trochę zastanowić. Miłość, która się tutaj wyłania to niebywale silne i piękne uczucie, które może nawet przetrwać śmierć. Nie zabrakło drobnych wzruszeń i chwil zadumy. Język jest prosty, ale piękny. To podkreślam zawsze gdy piszę o tym autorze. Literówek nie znalazłam. W środku jest nawet kilka obrazków urozmaicających lekturę. Okładka bardzo mi się podoba. Polecam! Ale się wpasowałam, zapomniałam, ż

72.Makbet

Tytuł: Makbet Autor: Wiliam Szekspir Stron: 168 Wydawnictwo: Łódzkie Rok wydania: 1984 Moje zdanie: Lektura, a więc przeczytana z przymusu co odbiera każdej książce wartości i urody dla czytelnika. W dodatku to dramat, nie przepadam za takimi utworami, pisany ciężkim językiem z okresu baroku. Autor chyba każdemu znany.  Lektura opowiada o Makbecie, który usłyszawszy przepowiednię na swój temat za wszelką cenę chcę ją wprowadzić w życie. Nawet idąc po trupach do celu.  O dziwo nie było tak źle jak sobie wyobrażałam. Często musiałam spoglądać w przypisy, aby wszystko dobrze zrozumieć, ale czytało mi się szybko i przyjemnie. Lektura pokazuje siłę przeznaczenia. Zastanawia mnie fakt czy gdybyśmy znali swój los to chyba każdy, nawet podświadomie dążył by do jego spełnienia. Nawet jeśli krzywdziłby tym innych. Taka jest ludzka natura.  Bohaterowie są dość dobrze wykreowani. Najbardziej spodobała mi się postać Lady Makbet. Tak, wiem to czarny charakter, ale nic na to nie

71.Bezpieczna przystań

Tytuł: Bezpieczna przystań Autor: Danielle Steel Stron: 214 Wydawnictwo: Amber Rok wydania: 2004 Moje zdanie: Zrozpaczona wdowa Olivia i jej córeczka Pip spędzają wakacje nad morzem. Tutaj mają na nowo nauczyć się bawić, cieszyć, przestać się zamartwiać. Ich życie zmienia się niespodziewanie, gdy na plaży dziewczynka poznaje Matta- utalentowanego malarza.  Nie spodziewałam się cudów. Takich nie otrzymałam. To zwykła powieść obyczajowa, wiele takich na rynku książkowym. Samotna, zrozpaczona wdowa, przystojny rozwodnik w tym wypadku malarz. Chociaż autorka wzbogaciła ją o kilka wątków i tak wiadomo jak się skończy. Mi się jednak podobało. Lubię czytać o ludzkich losach, uczuciach i emocjach. Książki nad którymi nie muszę myśleć mi nie przeszkadzają, a po dniu w szkole są wręcz wskazane. Wymagam, aby zapewniała mi ona trochę rozrywki co też uczyniła. Zabrakło więcej emocji, ale i tak książkę uważam za udaną. Ocena:3+/6 Ufff... Rozpoczynam ferie. Myślę, że teraz będzie

70.Kocie worki

Tytuł: Kocie worki Autor: Joanna Chmielewska Stron: 305 Wydawnictwo: Kobra Rok wydania: 2004 Moje zdanie: Joanna Chmielewska to znana polska autorka dość specyficznych kryminałów. Napisała ogromną liczbę książek. Ta to moja pierwsza z jej dorobku.  Opowiada o Joannie, która przyjeżdża w odwiedziny do swojej przyjaciółki Alicji. Kobieta jest dość specyficzna. Zajmuje się kolekcjonowaniem kocich worków. Są to rzeczy, które ktoś kiedyś zostawił w pociągu, zostały później razem spakowane i nie wiadomo co można ciekawego wylicytować. Niespodziewanie w jej domu dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Zupełnie jakby ktoś czegoś u niej szukał.  Intrygująca książka. Na początku zupełnie nie mogłam przyzwyczaić się do tego specyficznego stylu autorki, ale dalej było już tylko lepiej. Opowieść to niby kryminał, pełno w nim śmiesznych, absurdalnych sytuacji, które komplikują nieco czytelnikowi sprawę. Przynajmniej mi na początku było ciężko zrozumieć i wczuć się. Chociaż mamy tu zbrodn