Tytuł: Pożegnanie z Marią i inne opowiadania
Autor: Tadeusz Borowski
Stron: 303
Wydawnictwo: Siedmioróg
Rok wydania: 2008
Moje zdanie: Kolejna książka opowiadające o obozach koncentracyjnych. Zbiór opowiadań. Muszę jednak przyznać, że chociaż poruszają tak ważny temat to nie poruszyły ani mnie, ani mojego serca. Autor skupił się według mnie bardziej na strukturze obozu, technice jak to wszystko funkcjonowało, a nie na osobistych przeżyciach ludzi.
Było kilka obrzydliwych opisów, ale po lekturze ,,Medalionów” tak bardzo mną one nie wstrząsnęły. Opowiadania te nie ciekawiły mnie bardzo, wolno i ciężko mi się czytało. Autor spojrzał na obozy z zupełnie innej strony. Nie zawsze tylko Niemcy okazywali się katami i dręczycielami, czasami było zupełnie inaczej. Ludzie utracili swoje człowieczeństwo. Recenzja bardzo krótka, ponieważ nie wiem co mam już o niej napisać.
Ocena:3+/6
Widzę, że szału nie ma, zatem bez żalu sobie odpuszczam.
OdpowiedzUsuńSpodziewałam się jednak troszkę więcej emocji
UsuńA jakie szały mają być w czasach hitlerowskich, w tym że ludziom łamią się życia, przez łapanki i wywózki? Mają tańczyć kankana, by był szał i emocje?
UsuńNo też nie, ale jednak inne książki odebrałam bardziej emocjonalnie, a tutaj było według mnie bardziej o strukturze jak działał obóz i dlatego chyba jej tak bardzo nie zapamiętam
UsuńTe czasy były tak trudne, że czasami jedynym wyjściem było wyłączenie swoich emocji, bo inaczej przyszłoby wszystkim zwariować. Ja czytałam opowiadania Borowskiego, co prawda dość dawno, bo dobrych kilka lat temu, ale nadal je pamiętam, bo to historie tak wstrząsające, że nie da się ich wyrzucić z pamięci. Poza tym - nie chciałam nawet tego robić, bo pamięć o tych, którzy wtedy żyli, powinna w nas trwać.
UsuńWyłączenie emocji, no właśnie. Tego mi zabrakło. Może właśnie dlatego zupełnie nie mogłam się odnaleźć i nie odczułam tylu emocji
UsuńCzytałam kiedyś, jak pisałam pracę maturalną. Ale właściwie to... niezbyt pamiętam tę książkę... może nie wywarła na mnie takich emocji, jak powinna.
OdpowiedzUsuńhttp://pasion-libros.blogspot.com
Ja też raczej nie będę jej długo pamiętała
UsuńCzasy liceum :)
OdpowiedzUsuńOj tak :)
UsuńRaczej nie przeczytam tej książki. Zresztą wiele lektur mi się nie podoba.
OdpowiedzUsuńKurcze, może już się starzeję, ale rażą mnie takie komentarze pod książkami, które są tragiczne, pod książkami, które opisują dzieje ludzi, którzy zostali postawieni w koszmarnej sytuacji. Nikt z nas zapewne nie chciałby być na ich miejscu i w głębi duszy cieszy się, że nie urodził się w tamtych czasach i nie trafił do obozu. Książki traktujące o obozach należy znać, takie jest moje zdanie. Należy mieć świadomość tego, co się wtedy działo. Ignorancja tutaj nie jest dobrym wyjściem.
UsuńMnie opowiadania Borowskiego po prostu wstrząsnęły. Dziwię się, że w Tobie nie wywołały zbyt wielu emocji, szkoda, ubolewam nad tym bardzo. Bo ja do dzisiaj pamiętam, jak bardzo byłam wstrząśnięta tym brakiem emocji Borowskiego, jego wyłączeniem ich... Ale to nieraz było najlepsze wyjście dla nich, nie czuć, nie pamiętać... Ci ludzie wiele złego przeżyli, zmierzyli się ze śmiercią. Eh, nie potrafię o tym pisać, ten temat bardzo mnie porusza.
Podpisuję się pod tym. Tak to niestety jest, kiedy łatwiej jest sięgnąć po pierwsze lepsze opracowanie albo w ogóle starać się przebrnąć przez omawianie lektury, wierząc, że nie poniesie się zbyt surowych konsekwencji w szkole. Nie twierdzę, że przeczytałam wszystkie lektury, bo przez niektóre nie potrafiłam przebrnąć (ale można je policzyć na palcach jednej ręki), a na niektóre po prostu nie starczyło czasu, gdyż pod koniec szkoły trzeba było gonić z materiałem. Rozumiem, że komuś może nie podpasować "Pan Tadeusz", "Dziady" czy "Lalka", którą akurat uwielbiam, ale wypadałoby sięgać po lektury poruszające realia czasów, jakie działy się tak naprawdę niedawno. Poznać to, co przeszli nasi dziadkowie czy pradziadkowie, bo dzięki nim jesteśmy tu i teraz.
UsuńMoże właśnie przez to wyłączenie emocji u Borowskiego nie byłam tak wstrząśnięta, bo ja muszę mieć wszystko bardziej kawa na ławę i po prostu tutaj gdy nie czytałam o emocjach, nie odczułam ich
UsuńWidzę, że nie jestem jedyna - większość lektur pamiętam ale ta książka jest dla mnie zagadką. Przeczytać przeczytałam ale kompletnie jej nie pamiętam
OdpowiedzUsuńJa pomimo ciężkiego tematu też pewnie ją zapomnę
Usuńa to nawet po nią nie sięgne ';P
OdpowiedzUsuńRozumiem
UsuńMyślę, że książka o takiej tematyce powinna poruszać. Przeczytam inną książkę o obozach śmierci.
OdpowiedzUsuń