Przejdź do głównej zawartości

Delikatne mani, czyli Chabrowa też coś potrafi

Ostatnio dużo u mnie inspiracji na paznokcie. Postanowiłam stworzyć coś własnego i bardzo delikatnego, kobiecego, tak jak lubię. Myślę, że na Walentynki mogłoby być.
Użyłam:
Delikatnie jest co?
A później postanowiłam gąbeczką naciapać trochę brokatu :) Przy brzegu więcej, stopniowo mniej.
Nie jest idealnie, ale robię tak jak umiem i to mnie cieszy. Podoba wam się?
Etykiety:

Komentarze

  1. Ciekawska Magdalena12 lutego 2014 20:40

    Oczywiście, że się podoba; D

    OdpowiedzUsuń
  2. Cyrysia13 lutego 2014 06:45

    Zdecydowanie mój kolor. Taki odcień różu najbardziej uwielbiam na swoich paznokciach.

    OdpowiedzUsuń
  3. Theagnes8713 lutego 2014 10:16

    ładny jest ten róż!

    OdpowiedzUsuń
  4. monweg13 lutego 2014 12:46

    No pięknie :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Meme13 lutego 2014 15:02

    Bardzo ładnie :) Jeśli chodzi o mnie - nie mam cierpliwości do malowania paznokci i robię to "od święta" :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chabrowa13 lutego 2014 15:26

      Ja też nie mam cierpliwości i dlatego robię to przy czytaniu lub nauce

      Usuń
  6. Sekret słów13 lutego 2014 16:24

    Bardzo, bardzo ładnie :) Lubię takie kolory :)

    OdpowiedzUsuń
  7. asiskooo15 lutego 2014 14:50

    Jaki masz śliczny kształt paznokci♥
    A kompozycja jak najbardziej mi się podoba:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Chabrowa15 lutego 2014 15:02

      Dziękuję ;-) niestety obgryzlam je ze stresu na sprawdzianie z matematyki

      Usuń
  8. natula17 lutego 2014 20:29

    Uwielbiam lakiery z Golden Rose, szczególnie te z kolekcji Color Rich :-)
    Paznokietki bardzo mi się podobają, co prawda wolę zdecydowane kolory, ale ten zgaszony róż jest niczego sobie :-)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy komentarz :)

Popularne posty z tego bloga

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Evvie zaczyna od nowa Linda Holmes

Evvie zaczyna od nowa to historia o przebywaniu żałoby, ale nie w klasycznym wydaniu, a wtedy gdy trzeba pożegnać się ze starą wersją siebie. Precyzyjniej to historia o ludzkich oczekiwaniach, które dla niektórych są zbyt ciężkie do udźwignięcia. Ludzie myślą, że wiedzą o innych wszystko, doskonale odgadują ich emocje, a jednak prawda jest zupełnie inna. Narzucając swoje oczekiwania, nawet w dobrej wierze mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Evvie jest właśnie na takim życiowym zakręcie, gdy boleśnie mierzy się z oczekiwaniami innych. W dniu swojego odejścia od męża dowiaduje się o jego śmierci i zostaje wdową, której odczucia wymykają się wszelkim konwenansom. Na jej drodze staje Dean, który tak jak ona nie radzi sobie z własnymi odczuciami.   Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem byłoby to poprawna. Jest przyjemna, subtelna, świetnie się ją czyta. Ponury sposób w jaki los zadrwił sobie z głównej bohaterki skupia uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Do tego z...
1 komentarz
Czytaj więcej

Podsumowanie listopada

Nie wiem jak wy, ale ja właśnie uświadomiłam sobie, że za miesiąc o tej porze będziemy myśleć o Sylwestrze i podsumowaniach roku 2018. Nie wiem kiedy minęło, mam wrażenie, że od października odkąd wróciłam na studia czas zaczął płynąć trzy razy szybciej. Też tak myślicie? Podsumowanie robię trochę wcześniej niż zwykle, ponieważ jestem pewna, że nie uda mi się już skończyć rozpoczętych książek. Książek, no właśnie. Nigdy nie czytałam kilku na raz, ale myślę, że to świetna sprawa gdy czyta się pozycje o różnym ładunku emocjonalnym i odrębnej tematyce. Czasami powieść nam się podoba, ale po przeczytaniu 50 stron czujemy, że musimy ją już odłożyć. Wtedy taka zmiana klimatu mocno się przydaje. Koniec mojego wywodu, pora policzyć ile udało mi się przeczytać. W listopadzie przeczytałam 6 książek. Fajny wynik, satysfakcjonujący, ponieważ mam w tym miesiącu na koncie lekturę, którą nie dało się czytać szybciej i musiałam poświęcić jej sporo czasu. Mowa o książce Przemilczane Joanny Ostrow...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej