Noworoczne anioły Hanna Urbankowska

Anioły. Skrzydlaci opiekunowie. Wierzycie w ich cichą obecność wokół nas? W to, że zawsze są gdzieś blisko i wypełniają boskie polecenia? Często sytuacje, które są z pozoru tragiczne okazują się pozytywne, a my wychodzimy z nich silniejsi. Może właśnie tak przejawia się ich obecność?

Sylwester. Trzy przyjaciółki: Ania, Zuzanna i Matylda jak co roku robią postanowienia noworoczne. Jedna chce w końcu zostać poczytną pisarką, druga znaleźć lepszą pracę, a trzecia mieć wesele jak z bajki. Od razu zabierają się do realizacji swoich planów, jednak zupełnie nie przewidują, że ich aniołowie przewidują dla nich zupełnie inne atrakcje. Opiekunowie wiedzą, że te postanowienia do niczego dobrego nie doprowadzą, a więc w nowym roku będą mieć ręce pełne roboty.

Hanna Urbankowska to młoda polska autorka. Laureatka wielu konkursów poetyckich, bibliotekarka. Noworoczne anioły to jej debiut jeśli chodzi o powieść. Czy udany?

Zdecydowanie tak. Chciałabym czytać jak najwięcej tak przyjemnych i lekkich debiutów napisanych tak dobrym językiem. Jestem ogromnie ciekawa czy autorka planuje kolejne powieści, ponieważ z pewnością będę chciała je przeczytać.

Perypetie trzech przyjaciółek wciągają od pierwszej strony. Zuzanna jest bezgranicznie zakochana w Adamie. Planują ślub, dla niego chce jej się żyć i być perfekcyjną gospodynią domową. Dziewczyna jest tak szczęśliwa, że nie zauważa licznych kłamstw swojego idealnego narzeczonego. Anka to wesoła, nawet roztrzepana dziewczyna. Zawsze wie jak wystrzałowo wyglądać, jednak ma spory problem ze znalezieniem odpowiedniej pracy i ciągle jest na utrzymaniu rodziców. Może po prostu źle szuka? Matylda to wieczna studentka. Koniecznie w tym roku chciałaby zostać poczytną pisarką. Problem w tym, że jej książka to taki gniot, że żadne wydawnictwo nawet jej jeszcze do końca nie przeczytało. Idealnym rozwiązaniem wydaje się uwiedzenie pewnego wydawcy.

Każda z nich ma zupełnie inny charakter. Nie da się ich nie polubić, a jednocześnie nie brak im wad. To postacie z krwi i kości, które mogłoby być moimi przyjaciółkami.

Noworoczne anioły to powieść o wyborze własnej życiowej drogi. O tym, że często kierujemy się oczekiwaniami innych, a nie myślimy o spełnianiu własnych marzeń. O tym, że często pod pozorem naszych porażek i osobistych tragedii kryją się pozytywne cechy. Nawet wydarzenia, które nie dzieją się po naszej myśli mogą być dla nas wartościowe. Zwłaszcza, gdy uczymy się na swoich błędach, nabieramy szerszej perspektywy oraz stajemy się innymi ludźmi.

Anioły odgrywają w tej powieści ogromną rolę. Trochę zawsze obawiam się obecności świata nadnaturalnego w historiach obyczajowych, ponieważ czasami takie książki stają się banalne i infantylne. Tutaj te dwa światy subtelnie się przenikają, wszystko jest wyważone. Na tyle, że można poczuć obecność jakiejś pierzastej istoty, która czyta nam przez ramię i zaśmiewa się z perypetii swoich pobratymców. Śmiać się rzeczywiście będzie z czego, ponieważ anioły nie są wszechwiedzące i często popychają dusze, którymi się opiekują do dwuznacznych sytuacji.

Nie sposób nie wspomnieć też o stylu autorki, który jest lekki i prosty, ale nie prostacki. Pani Hanna Urbankowska pisze bardzo dojrzale i poprawnie. Aż miło się czyta.

Podsumowując, to życiowa opowieść o wyborze odpowiedniej ścieżki w życiu, którą razem z nami kroczy nasz anioł stróż. O pasji, talencie, miłości i poszukiwaniu własnego ja. Obyczajówka na wysokim poziomie.

Ocena:5/6

Tytuł: 393.Noworoczne anioły

Autor: Hanna Urbankowska

Stron:448

Wydawnictwo: Replika

Rok wydania: 2018

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Replika

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j

Czytaj więcej

Evvie zaczyna od nowa Linda Holmes

Evvie zaczyna od nowa to historia o przebywaniu żałoby, ale nie w klasycznym wydaniu, a wtedy gdy trzeba pożegnać się ze starą wersją siebie. Precyzyjniej to historia o ludzkich oczekiwaniach, które dla niektórych są zbyt ciężkie do udźwignięcia. Ludzie myślą, że wiedzą o innych wszystko, doskonale odgadują ich emocje, a jednak prawda jest zupełnie inna. Narzucając swoje oczekiwania, nawet w dobrej wierze mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Evvie jest właśnie na takim życiowym zakręcie, gdy boleśnie mierzy się z oczekiwaniami innych. W dniu swojego odejścia od męża dowiaduje się o jego śmierci i zostaje wdową, której odczucia wymykają się wszelkim konwenansom. Na jej drodze staje Dean, który tak jak ona nie radzi sobie z własnymi odczuciami. Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem byłoby to poprawna. Jest przyjemna, subtelna, świetnie się ją czyta. Ponury sposób w jaki los zadrwił sobie z głównej bohaterki skupia uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Do tego zosta

Czytaj więcej

Szklany klosz Sylvia Plath

Są takie książki, które można nazwać już mianem kultowych i po prostu trzeba kiedyś po nie sięgnąć. Myślę, że Szklany klosz to właśnie taka lektura. Powieść, która w naszym kraju wznawiana jest co kilka lat, a i tak cały nakład rozchodzi się w dość krótkim czasie, by później ciężko byłoby ją gdziekolwiek kupić. Ogromnie ucieszyłam się, że będę mogła ją przeczytać, ponieważ o Sylvii Plath słyszałam, ale dopiero lektura tej książki pozwoliła mi trochę bardziej poznać tę intrygującą postać, zmusiła do sięgnięcia po kilka z jej wierszy, które także do mnie trafiły. Esther ma właściwie wszystko o czym tylko młoda dziewczyna marzy. Jest piękna, bardzo mądra, czego się nie dotknie to się jej udaje, wszystko wskazuje na to, że zostanie żoną lekarza. Staż w redakcji nowojorskiego miesięcznika dla dziewcząt wydaje się być idealnym kierunkiem dalszej drogi. W Nowym Jorku coś jest jednak nie tak, inne młode dziewczęta się bawią, korzystają z życia, ze stażu, a ona jest wycofana, zobojęt

Czytaj więcej

Recenzje książek

Szukaj na tym blogu