Przejdź do głównej zawartości

Wiedźmy Himmlera Katarzyna Marciszewska

Recenzja książki
Wiedźmy Himmlera. Kiedyś po zobaczeniu tego tytułu z miejsca pomyślałam sobie, że to książka typowo historyczna, będę potrzebowała na jej przeczytanie mnóstwo czasu i mnie znudzi. Później poczytałam trochę opinii na blogach i dowiedziałam się, że to ciekawa powieść sensacyjna z wątkiem kryminalnym gdzie historia odgrywa dość ważną rolę. To mnie przekonało. Ciekawe jak będzie z wami.

Na dachu słynnego poznańskiego Okrąglaka zostają znalezione kobiece zwłoki. Okazuje się, że ofiarą jest szanowana pani profesor, osoba sprawująca pieczę nad masońskimi dokumentami, które są przechowywane w okolicach Poznania, a w czasie II wojny światowej zostały zebrane przez samego Heinricha Himmlera. Co ma wspólnego przeszłość ze współczesnym zabójstwem? Czy śledczy Roger Kalita rozwiąże tę zagadkę?

Wiedźmy Himmlera to niezwykle lekka powieść gdzie historia nierozerwalnie wiąże się z teraźniejszością. Podczas jej czytania pierwszy raz dowiedziałam się o H-Sonderkommando, której pomysłodawcą był sam Heinrich Himmler. Organizacja ta gromadziła dokumenty dotyczące procesów czarownic, które miały być tajną bronią w walce z Kościołem katolickim. Na kanwie tej historii autorka opiera całą swoją powieść i trochę szkoda, że zakończenie nie wywołało jeszcze większych fajerwerk. Jestem ogromną fanką wszelkich występujących w literaturze teorii spiskowych, a więc myślałam, że w tym kierunku podąży całe śledztwo. Może to jednak nie rozczarowanie, a gorycz faktu, że Katarzyna Marciszewska mnie przechytrzyła i takiego rozwoju wydarzeń się nie spodziewałam.

Równolegle do zagadki kryminalnej śledzimy losy Rogera Kality. To typowy policjant pracoholik, nie mający czasu na swojego jedynego syna. Po śmierci ukochanej żony nie może odnaleźć się w nowej sytuacji. Wielu jest takich bohaterów, mimo to jego perypetie życiowe i miłosne były miłym uzupełnieniem całej powieści i z chęcią przeczytałabym kolejne powieści sensacyjne z jego udziałem.

Czy polecam? Jak najbardziej. Spełnia swoją rolę jako lektura, od której ciężko się oderwać. Zaskakuje i trzyma w napięciu aż do ostatniej strony. Ma bohatera, którego nie sposób nie polubić mimo nie do końca pozytywnych cech. Jednocześnie w przystępny i lekki sposób przemyca historyczne fakty i ciekawostki. Liczę na to, że to nie ostatnia powieść Katarzyny Marciszewskiej i niedługo będziemy mogli pochwalić się pisarką, która na kanwie naszej rodzimej historii i tajemnic tworzy powieści w klimacie Dana Browna czy Tom Knox.
Ocena:4/6
Tytuł:389.Wiedźmy Himmlera
Autor: Katarzyna Marciszewska
Stron: 396
Wydawnictwo: Novae Res
Rok wydania: 2017
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Novae Res

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j

Evvie zaczyna od nowa Linda Holmes

Evvie zaczyna od nowa to historia o przebywaniu żałoby, ale nie w klasycznym wydaniu, a wtedy gdy trzeba pożegnać się ze starą wersją siebie. Precyzyjniej to historia o ludzkich oczekiwaniach, które dla niektórych są zbyt ciężkie do udźwignięcia. Ludzie myślą, że wiedzą o innych wszystko, doskonale odgadują ich emocje, a jednak prawda jest zupełnie inna. Narzucając swoje oczekiwania, nawet w dobrej wierze mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Evvie jest właśnie na takim życiowym zakręcie, gdy boleśnie mierzy się z oczekiwaniami innych. W dniu swojego odejścia od męża dowiaduje się o jego śmierci i zostaje wdową, której odczucia wymykają się wszelkim konwenansom. Na jej drodze staje Dean, który tak jak ona nie radzi sobie z własnymi odczuciami.   Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem byłoby to poprawna. Jest przyjemna, subtelna, świetnie się ją czyta. Ponury sposób w jaki los zadrwił sobie z głównej bohaterki skupia uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Do tego zosta

Szklany klosz Sylvia Plath

Są takie książki, które można nazwać już mianem kultowych i po prostu trzeba kiedyś po nie sięgnąć. Myślę, że Szklany klosz to właśnie taka lektura. Powieść, która w naszym kraju wznawiana jest co kilka lat, a i tak cały nakład rozchodzi się w dość krótkim czasie, by później ciężko byłoby ją gdziekolwiek kupić. Ogromnie ucieszyłam się, że będę mogła ją przeczytać, ponieważ o Sylvii Plath słyszałam, ale dopiero lektura tej książki pozwoliła mi trochę bardziej poznać tę intrygującą postać, zmusiła do sięgnięcia po kilka z jej wierszy, które także do mnie trafiły. Esther ma właściwie wszystko o czym tylko młoda dziewczyna marzy. Jest piękna, bardzo mądra, czego się nie dotknie to się  jej udaje, wszystko wskazuje na to, że zostanie żoną lekarza. Staż w redakcji nowojorskiego miesięcznika dla dziewcząt wydaje się być idealnym kierunkiem dalszej drogi. W Nowym Jorku coś jest jednak nie tak, inne młode dziewczęta się bawią, korzystają z życia, ze stażu, a ona jest wycofana, zobojęt