Kolory zła. Czerwień Małgorzata Oliwia Sobczak

Kolory zła. Czerwień to ogromnie wychwalany kryminalny debiut polskiej autorki Małgorzaty Oliwii Sobczak. Wcześniej mogliśmy poznać ją w historiach obyczajowych. Od tej książki zadrżała w posadach cała sfera Internetu dotycząca książek. Czy rzeczywiście jest tak dobra?

Dwie piękne, młode dziewczyny i brutalne morderstwa na nich dokonane. Zbrodnie dzieli siedemnaście lat, ale wiele wskazuje na to, że mają ze sobą coś wspólnego. Prokurator Leopold Bilski, niejednokrotnie narażając się przełożonemu postara się rozwikłać te tajemnice.

Czerwień to kryminał, któremu albo bezgranicznie się poświęcimy, albo lektura nie będzie tak wyśmienita jak się spodziewamy. Jej trzeba poświęcić czas, usiąść z nią, dać się jej porwać. W moim przypadku na początku nie było tak kolorowo. Pierwsze 100 stron czytałam z doskoku, nie miałam na nią czasu. Liczne i szczegółowo budowane wątki wzajemnie mi się mieszały. Nie mogłam rozeznać się, które wydarzenia dotyczą zabójstwa sprzed 17 lat, a które tego aktualnego. Wtem coś zaskoczyło. Miałam czas na czytanie, wątki wzajemnie się połączyły, a ja po prostu nie mogłam oderwać się od lektury. Nie boję się napisać, że to najlepsza polska powieść kryminalna jaką miałam okazję czytać.

Po pierwsze autorka bardzo zgrabnie maluje przed nami całą otoczkę dotyczącą każdego zabójstwa. Wprowadza do swojej historii liczne postacie, wątki i jak pisałam wcześniej trzeba uwagi, żeby zrozumieć wszystkie te porównania. Rozbudowuje tło społeczne, wnikamy w klimat sopockich klubów, gdzie spotykają się najważniejsi członkowie okolicznych gangów i mafii. Pokazuje, że zbrodnia to nie tylko sam akt, w którym w bestialski sposób ginie jakaś osoba. Opowiada o tym co ją poprzedza, ale też jaką pustkę pozostawia po sobie myśl, że najbliższy członek rodziny zginął w taki sposób. Myślę, że osoby lubujące się głównie w krwawych opisach zbrodni nie będą zadowolone. Tutaj pierwsze skrzypce gra ta społeczno-obyczajowa otoczka dotycząca morderstwa dwóch młodych dziewcząt i dla mnie to główna zaleta tej historii. Jednocześnie nic nie jest to przekombinowane, przeciągnięte. Nie ma mowy o nudzie.

Rozbudowanie tła, rozrysowanie powiązań pomiędzy bohaterami i różnymi wątkami procentuje na przyszłość. Gdy akcja się zagęszcza i przyspiesza po prostu nie można się od tej powieści oderwać. Chciałam jak najszybciej dowiedzieć się jakie będzie zakończenie, jak autorka je umotywuje i na ile będzie dla mnie prawdopodobne. Wszystko zostało tu dopięte na ostatni guzik i mimo dość jasnych tropów do końca wahałam się nad wytypowaniem sprawcy, nie byłam pewna czy Małgorzata Oliwia Sobczak nie chce mnie wpuścić w przysłowiowe maliny. Czy tak było? Musicie sami się przekonać i czym prędzej sięgnąć po ten kryminał. To takie kryminalne must read drugiej połowy tego roku.

Wyraziści bohaterowie. Historia mogłaby być najlepsza, akcja mogłaby gnać do przodu na łeb na szyję, ale książka nie spodobałaby mi się tak bez postaci z krwi i kości. Sędzia Bogucka nie jest taka święta na jaką wygląda, a prokurator Leopold Bilski? Wywołuje sporo emocji, ale im więcej stron było za mną tym wzbudzał we mnie więcej sympatii i koniecznie chcę przeczytać kolejne książki z jego udziałem.

Podsumowując, to naprawdę świetny kryminał na długie jesienno-zimowe wieczory. Mnie pochłonął całkowicie. Końcowe strony przerzucałam już w szaleńczym tempie. Byle szybciej, byle dowiedzieć się jak to się zakończy. Dawno żaden kryminał tak bardzo mi się nie spodobał. Ogromnie polecam!

Ocena: 5/6

Tytuł: 518.Kolory zła. Czerwień

Autor: Małgorzata Oliwia Sobczak

Stron:

Wydawnictwo: W.A.B

Rok wydania: 2019

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu W.A.B