Po prozę Zadie Smith sięgnęłam już ładnych kilka lat temu, chyba w gimnazjum. Autorka wcale nie pisze łatwo, nad jej powieściami należy się skupić, a więc trochę dziwi mnie, że jak na tamtą chwilę z O pięknie czy Białych zębów wyciągnęłam mnóstwo wniosków i refleksji. Jak wyglądało nasze spotkanie po latach?
Tracey i narratorka powieści, której imienia autorka nie zdradzi aż do ostatniej strony poznały się na lekcjach tańca. Obie były czarnoskóre, a więc od razu się sobą zainteresowały. Ich przyjaźń miała wiele wzlotów i upadków, tyle ile różnic je dzieliło. Tracey ma prawdziwy talent do tańca, natomiast narratorka nadrabia pasją. Jedna ma ładny i bogaty dom zamieszkiwany przez nią i jej rodziców, natomiast druga tylko zaniedbane mieszkanie i samotnie wychowującą ją matkę. Wkrótce różnice stają się tak widoczne, że jakakolwiek znajomość pomiędzy dziewczynami wydaje się być już niemożliwa.
Swing time to książka, nad którą należy się pochylić. Czyta się ją niełatwo, ponieważ jak to w przypadku tej autorki jest naprawdę mało dialogów, które mogłoby wszystko przyspieszyć. Jedynie mnóstwo tekstu, któremu trzeba poświęcić należytą uwagę, przegryźć go, wysnuć odpowiednie wnioski i refleksje. Kolejna książka Zadie Smith to po raz kolejny historia o przynależności. Każdy z nas należy do jakiejś mniejszej lub większej społeczności, grupy etnicznej. Czy człowiek zawsze musi się z kimś utożsamiać? Swing time pokazuje jakie te wszystkie pojęcia są płynne. Narratorka, która swoje dziecięce lata spędziła w Londynie zawsze była postrzegana jako czarnoskóra, spotykała się z niesprawiedliwością i nietolerancją. Jednocześnie jako córka białego człowieka podczas wyjazdu do afrykańskiej wioski została potraktowana jako ktoś zupełnie obcy, ponieważ z jaśniejszym kolorem skóry.
To też historia o kobiecości. Najwięcej refleksji wysnułam na temat małżeństwa rodziców narratorki. Zadie Smith zastanawia się jaka jest rola kobiety w społeczeństwie i rodzinie. Po narodzinach dziecka część życia zmienia się już nieodwołalnie. U mężczyzny często nie jest to tak zauważalne, jednak kobieta musi wyszarpywać czas tylko dla siebie i swoich przyjemności. Czy dobra matka to taka, która będzie szczęśliwa, czy ta, która całkowicie odda się wychowywaniem swojego potomka i czy da się odnaleźć złoty środek?
W powieści tej odnalazłam też smutny bilans naszych czasów. Żyjemy szybko i byle jak. Zapominamy co tak naprawdę ważne i poświęcamy czas jaki został nam podarowany na błahostki i głupoty, które nie przynoszą nam szczęścia.
Podsumowując, Swing time to historia, której trzeba poświęcić trochę czasu. Proza Zadie Smith nie jest czymś co czyta się dla szybkiej akcji. Ona po prostu pięknie pisze o ludziach, społeczeństwie, przyjaźni i nietolerancji rasowej. Stosuje ciekawe zabiegi pisarskie, jak chociażby nienadanie swojej głównej bohaterce imienia, które mają na celu zmuszenie do wysnuwania mnóstwa refleksji. Myślę, że to po prostu ambitniejsza lektura, której warto dać szansę.
Ocena:5/6
Tytuł: 380.Swing time
Autor: Zadie Smith
Stron: 475
Wydawnictwo: Znak
Rok wydania: 2017
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Znak