Autor: Margaret Mitchell
Stron: 1144
Wydawnictwo: Książnica
Rok wydania: 1990
Moje zdanie: Po tę książkę chciałam sięgnąć już od dawna. Zawsze mówiłam kiedyś. Teraz żałuję, że już mam ją za sobą. Czytałam ją trzy miesiące, ponieważ w mojej bibliotece jest w trzech tomach. Był to niesamowity czas. Chcecie się dowiedzieć dlaczego?
Scarlett O’Hara to bogata córka właściciela plantacji Tary. Ma wszystko czego tylko zapragnie. Jest najpiękniejsza w całym powiecie, może mieć każdego chłopaka. Jak potoczy się jej życie gdy rozpocznie się wojna secesyjna? A jedyny mężczyzna, którego chce być może nie będzie jej.
Przyznam, że spodziewałam się gorętszych wybuchów namiętności, miłości i właściwie tandetnego romansu. Jestem niezmiernie miło zaskoczona. Ta książka ma wiele wątków, wiele problemów. Oczywiście uczucia są na pierwszym planie.
Nie spodziewałam się jednak, że życie Scarlett będzie wyglądało właśnie tak. Momentami gorąco jej kibicowałam, a czasami krzyczałam na jej głupotę i postępowanie. Nie jest to łatwa bohaterka, nawet nie wiem czy da się ją polubić. Ma mnóstwo złych cech charakteru, jest podstępna, przekonana o swojej wyższości. Jednocześnie umie walczyć o swoje i w czasach tych delikatnych, mdlejących istotek była miłą odmianą. Z pewnością bardziej polubiłam Rhetta Buttlera. Co za facet. Też kawał łajdaka jak Scarlett, ale jemu to pasowało i dodawało męskości. Teraz już nie ma takiej miłości i namiętności.
Jednocześnie książka jest też znakomitym dziełem historycznym. Ukazuje przemiany społeczne, przede wszystkim zniesienie niewolnictwa. Trudne czasy. Klimat tej powieści jest barwny i niepowtarzalny. Znów przeniosłam się do czasów pięknych sukien, tej gry pełnej pozorów w kontaktach międzyludzkich. Na początku się tej książki obawiałam, ale z tomu na tom czytało mi się coraz lepiej i szybciej. Zostałam zupełnie porwana w ten magiczny świat. Jest to klasyka, którą absolutnie każdy powinien przeczytać. Dzięki swojej wielowątkowości powinna spodobać się różnym osobom.
Żałuję, że dotarłam już do jej końca. Chciałabym jeszcze trochę pobyć w świecie Scarlett, pooddychać czerwonym pyłem Tary, pochodzić z nią na przyjęcia. Gorąco polecam. Nie jest to pusty, tani romans. Wzruszy i wstrząśnie niejednego. Mówię to z całą pewnością.
Ocena:6/6
W końcu klasyk, muszę koniecznie przeczytać ;)
OdpowiedzUsuńPolecam :)
UsuńMam wielką ochotę na tę książkę :)
OdpowiedzUsuńSuper :)
UsuńJa również ciągnie mówię "kiedyś", ale muszę się w końcu za tę książkę zabrać.
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że spodoba ci się tak jak mi :)
UsuńRaczej nie w moim stylu, ale spróbuję.
OdpowiedzUsuńhttp://zakurzone-stronice.blogspot.com/
Może jednak cię zaciekawi :)
UsuńZadrza mi się sięgać po klasykę, choć rzdko. Kto wie, może i Przeminęło z wiatrem przeczytam :)
OdpowiedzUsuńJa mam tak samo :)
UsuńNie trawię klasyki. Powyższą książkę próbowałam czytać, lecz z miernym skutkiem. Niemniej znam historię ''Przeminęło z wiatrem'' ze szklanego ekranu.
OdpowiedzUsuńFilm jeszcze przede mną :)
UsuńBardzo dobra książka i fantastyczny film z niezwykłymi aktorami. Same plusy - klasyk!
OdpowiedzUsuńTeż tak sądzę :)
Usuń"Co za facet. Też kawał łajdaka jak Scarlett, ale jemu to pasowało i dodawało męskości." - Zawsze mnie dziwi, kiedy ktoś lubi bohatera za te same cechy, które mu się nie podobają u bohaterki. ;) Ja tam Rhetta nie trawię, najbardziej w tej powieści interesowały mnie relacje między Melanią a Scarlett.
OdpowiedzUsuńNie wiem czemu tak jest, tak jakoś u Rhetta to mi odpowiadało :)
UsuńUwielbiam tę książkę... Czytałam ją w wakacje, bo znalazłam na strychu u znajomych i w sumie nie spodziewałam się, że to będzie COŚ TAKIEGO. Uczucia tu są zupełnie inaczej przedstawione niż właśnie w jakichś tandetnych romansach. Tutaj wszystko jest skomplikowane, dramatyczne i mega emocjonalne. Ja Scarlett lubię właśnie za to, że jest tak złożoną postacią, że ma całą masę wad, ale i zalety by się znalazły. W przeciwieństwie do Ciebie lubię ją bardziej niż Rhetta, aczkolwiek ten jest równie ciekawą postacią! :)
OdpowiedzUsuńNo właśnie te postacie są bardzo ciekawe, w dzisiejszych książkach są ona bardziej nijakie
Usuń:)
Już dość dawno obejrzałam film, który bardzo mi się podobał i obiecałam sobie, że przeczytam książkę. Tylko jakoś zebrać się nie mogę :)
OdpowiedzUsuńKoniecznie muszę sięgnąć po film :)
UsuńPlanuje od dawna, ale z moimi planami to już tak sie przyjeło, że niestety niewiele z nich dochodzi do skutku :/
OdpowiedzUsuńCzasami tak jest :)
UsuńByłam taka pod wrażeniem, że mam aż po Scarlett nick.
OdpowiedzUsuńWidzę, widzę :)
UsuńUwielbiam tę książkę! Zresztą film też :)
OdpowiedzUsuńTo była chyba pierwsza powieść, która mnie zostawiła z ustami otwartymi ze zdziwienia, że to już koniec. I potem koniecznie musiałam czytać kontynuację (i nie byłam nią bardzo zachwycona, ale pewnie gdy znów przeczytam "Przeminęło z wiatrem", to po raz kolejny sięgnę po "Scarlett" :P)
Jestem ciekawa tej kontynuacji :)
Usuń