Przejdź do głównej zawartości

206.Dwanaście prac Herkulesa

Tytuł: Dwanaście prac Herkulesa
Autor: Agata Christie
Stron: 317
Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie
Rok wydania: 2012
Moje zdanie: Agata Christie to jedna z moich ulubionych autorek. Chyba każdy o niej słyszał. Napisała 80 kryminałów i parę powieści obyczajowych.
 Herkules Poriot chce zakończyć swoją karierę. Chce zrobić to z fajerwerkami, a więc rozwiązuje jeszcze tylko dwanaście zagadek. Każda z nich musi mieć odniesienie do mitologicznych dwunasty prac Herkulesa. 
Książka ta to tak naprawdę zbiór dwunastu opowiadań połączonych ze sobą. Bałam się, że przez te kilkanaście stron nie zdążą się one dobrze rozkręcić i mi się nie spodobają. Nic bardziej mylnego. Każda historia jest niesamowicie ciekawa i zupełnie nieprzewidywalna. Nigdy nie mogę zgadnąć kto stoi za przestępstwem. Zawsze jest to dla mnie ogromne zaskoczenie.
 Lubię ten angielski humor i klimat jaki panuje w książkach pani Christie. Szkoda jednak, że nie jest to książka z jednym przestępstwem, jedną historią. Wolę dłuższe formy. Polecam ją na pewno koneserom kryminałów, osobom, które dopiero chcą się zapoznać ze sposobem pisania autorki. Nie było źle, ale nie jest to najlepsza książka tej autorki.
Ocena:5-/6


Komentarze

  1. nie czytałam książek tej autorki,wszystko jest do nadrobienia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Polecam, warto zapoznać się z jej książkami :)

      Usuń
  2. Herkules Poriot <3 Och, uwielbiam tego bohatera i bardzo chętnie sięgnę po ten zbiór opowiadań poświęconych mu :3 Hm, moje pytanie: jaką książkę Agathy uważasz za najlepszą w takim razie? :>

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie ,,Dziesięciu małych Murzynków", która teraz nazywa się ,,I nie było już nikogo". Nie czytałam jeszcze jej wszystkich książek, więc może są jeszcze jakieś lepsze :)

      Usuń
  3. Też kiedyś myślałam, że każdy słyszał o Christie, ale potem znajomi przekonali mnie, że jednak nie ;)) Ale i tak ją uwielbiam.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właściwie może powinnam napisać prawie każdy, parę osób nie mających pojęcia o co chodzi by się znalazło :)

      Usuń
  4. ja podchodzi,am do Agaty kilkakrotnie ale nigdy miloscia niezapałałam

    OdpowiedzUsuń
  5. Muszę w końcu poznać twórczość tej autorki, gdyż od dawna mnie szalenie intryguje.

    OdpowiedzUsuń
  6. A ja uwielbiam Agatę Christie! Właśnie przeczytałam: "12 prac Herkulesa" i "Niemy świadek", teraz czytam "Wczesne sprawy Poirota". Ja też wolę dłuższe formy, opowiadania pozostawiają niedosyt, zbyt szybko zagadka się rozwiązuje, za mało przesłanek, żeby samemu pokombinować. Zastanawiałam się co takiego jest w powieściach Christie, że ciągle po nie sięgam. Czytam dużo, również współczesne kryminały i thrillery (rzadziej), ale te współczesne mi niezbyt odpowiadają, za dużo w nich przemocy, brutalnych scen. W powieściach Christie dominuje zagadka, chodzi w nich przede wszystkim o sam proces dochodzenia do prawdy i to jest fascynujące, zwłaszcza, że autorka rysuje ciekawe portrety psychologiczne postaci. Tajemnica, psychologizm to coś, co mnie u Christie interesuje, ale to nie wszystko. Równie urzekający jest język (przefiltrowany przez polskie tłumaczenie oczywiście) - staroświecki, odzwierciedlający konwenanse ówczesne i w ogóle świat wykreowany w jej powieściach: taki poukładany, racjonalny, przewidywalny, właśnie staroświecki (kurtuazja Poirota, jego dbałość o wygląd itp.). Zwłaszcza lubię powieści, których akcja dzieje się w dwudziestoleciu międzywojennym. Pozdrawiam wszystkich zafascynowanych twórczością Christie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kocham takie komentarze :)

      Usuń
    2. No właśnie ten klimat Christie jest charakterystyczny. Pokazuje nam raczej to jak dochodzimy do rozwiązania zagadki, a nie opiera książek na makabrze, trupach i krwi. Podobnie jak Stephen King. On też skupia się raczej na psychologicznym aspekcie, a nie raczy nas jakimiś niebywale brutalnymi opisami. Takie wpływanie na psychikę daje o wiele lepsze efekty jeśli chodzi o granie na emocjach czytelnika. :)

      Usuń
  7. Ja kryminały też lubię i właściwie od Christie zaczęłam :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Christie uwielbiam, zaczytywałam się w jej kryminałach mając naście - miłość do Christie i Chmielewskiej przekazała mi babcia za co jestem jej do teraz ogromnie wdzięczna :). Ale po prawdzie, jak lubię czytać o przygodach Poirota, to serialu nie trawię :P Wręcz odrzuca mnie jak widzę aktora, który wciela się w postać detektywa. :/

    OdpowiedzUsuń
  9. Może kiedyś przeczytam. Masz mały błąd : Bałam się, że przez to kilkanaście stron . Powinno być przez te kilkanaście stron . Tutaj też : Szkoda jednak, że nie jest to książka z jednym przestępstwem, jedną historię. Chyba miało być jest to książka ? i na końcu ą zamiast ę. Sory, że się tak czepiam, ale zawsze wyłapuje coś takiego u innych.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, pisanie na komputerze to zdecydowanie nie jest moja mocna strona. Kiedyś myślałam nawet nad wynalazkiem, piszę recenzję na papierze i skanuję, i nie będę musiała ich przepisywać :)

      Usuń
  10. O, to była moja lektura :) I choć za kryminałami, a także opowiadaniami nie przepadam to jednak wspominam ją całkiem miło :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dobrze, że nie była moją lekturą, wtedy pewnie mniej by mi się spodobała :)

      Usuń
  11. Czy krótsza, czy dłuższa forma, Christie biorę w ciemno :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Uwielbiam Agatę. Właśnie skończyłam czytać jej książkę pod tytułem. A.B.C. A co do powyższej pozycji zainteresowała mnie głównie przez te krótkie opowiadania. Uwielbiam czytać takie książki. Więc koniecznie muszę się za nią zabrać ; )

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O widzisz, to dobrze, że lubisz taką formę.
      Książki A.B.C. jeszcze nie czytałam :)

      Usuń
  13. Miałam okazję czytac tą książkę jako lekturę w szkolną w gimnazjum. Jedna z najlepszych lekturą jaką tam przeczytałam. Bardzo dobrze ja wspominam i w sumie to właśnie ona zachęciła mnie do poznawania dalszej twórczości Agathy Chrisie.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właściwie, gdy myślę o lekturach szkolnych to ta na pewno musiała być jedną z najlepszych :)

      Usuń
  14. Również niedawno skończyłam tę książkę :) Uwielbiam detektywa Herkulesa Poirot :) Mam w planach kolejne książki Christie.

    OdpowiedzUsuń
  15. Przeczytałam na razie tylko dwie książki Christie, ale na pewno będę sięgać po więcej :)

    OdpowiedzUsuń
  16. Christie uwielbiam, a Poirota w szczególności :)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy komentarz :)

Popularne posty z tego bloga

214.Młyn nad Czarnym Potokiem

Tytuł: Młyn nad Czarnym Potokiem Autor: Anna J. Szepielak Stron: 516 Wydawnictwo: Nasza Księgarnia Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Rzadko mam okazję czytać polskich autorów. Jakoś zawsze ciągnie mnie w bibliotece do innego regału. Tym razem skierowałam swoje kroki gdzie indziej. Słusznie?  Anna Szepielak jest z zawodu nauczycielką i bibliotekarką. Zadebiutowała książką ,,Zamówienie z Francji”, o której wiele słyszałam i chciałabym ją kiedyś przeczytać.  Życie Marty to ostatnio pasmo nieszczęść i wypadków. Mąż jest zapracowany i niczym się nie interesuje, córeczka ciągle chora, a wszystko jest na jej głowie. Do tego spada na nią organizacja zjazdu rodzinnego na cześć przyjeżdżającej po Polski ciotki z Ameryki. Będzie to jednak okazja do zapoznania się z rodzinnymi historiami, tajemnicami oraz spojrzenia z dystansem na swoje życie.  Liczyłam na lekką obyczajówkę. Co otrzymałam? Lekką, ciepłą obyczajówkę, do tego odrobinę sagi rodzinnej, który to gatunek ubóstwiam. Życie

167.Wiosna życia

Tytuł: Wiosna życia Autor: Artur Kosiorowski Stron: 91 Wydawnictwo: SOWA Rok wydania: 2013 Moje zdanie: Za możliwość przeczytania książki dziękuję bardzo samemu autorowi. :) Młodość. Okres w życiu, który podobno rządzi się swoimi prawami. Ludzie wtedy zaczynają eksperymentować z religią, seksem, alkoholem, papierosami, a często narkotykami. Chcą być lubiani, przynależeć do jakiejś grupy, która będzie ich akceptowała i szanowała. Chcą poznać sens życia, znaleźć najważniejsze wartości. Często błądzą i buntują się na otaczającą ich rzeczywistość. Każdy to prędzej czy później przeżywa.  Autor podzielił się z nami wspomnieniami ze swojej młodości, którą przeżył lekko mówiąc dość intensywnie. Miał ogromny problem z narkotykami, znalazł się nawet w ośrodku Monaru, o których słyszałam wiele na prelekcjach o uzależnieniach. Teraz ma 30 lat, studiuje. Wyszedł na prostą. Musiał przejść jednak długą drogę. W podróż po niej zabiera nas w tej książce. Nie jest ona długa. Trochę zabr

3 klimatyczne książki do czytania jesienią

Zrobiło się już troszkę chłodniej. Sierpień, a wraz z nim wakacje powoli dobiegają końca. W tym roku chyba nikt nie ma prawa narzekać, że lata nie było, że nie zdążył się opalić i wygrzać na słoneczku. Staram się cieszyć każdą chwilą, porą roku, ale jednak już nie mogłam się doczekać tego specyficznego klimatu jaki niesie ze sobą jesień i pierwsze miesiące zimy. W styczniu i lutym jakoś tak zawsze tęsknię już za pierwszymi zielonymi akcentami, a więc ciężko mi szukać klimatu. Może teraz będzie lepiej. Zaparzcie sobie kubek ulubionego napoju. W moim przypadku herbata w szarym kubku z Tesco, jedynym, który ostał się przez huragan jakim jest moje dziecko. Siądźcie wygodnie w fotelu. Odpalcie ulubioną muzykę do czytania. Słuchacie w ogóle muzyki do czytania? Ja zakochałam się w playliście Easy Acustic Hits na Spotify. Możecie zapalić świeczkę, a ja zaproponuję wam trzy książki, które podkręcą klimat i którymi będziecie się mogli rozkoszować. Tak się składa, że trzy zaprezentowan