Dzikusy Francuskie wesele Sabri Louatah

Tego popołudnia wszyscy zachowywali się nieco dziwacznie; wieść niosła, że goście ze strony rodziny panny młodej liczą się na setki, a w ogóle jak na piątego maja było zdecydowanie za gorąco.

Francja. Trwa właśnie zacięta kampania wyborcza i po raz pierwszy w historii prezydentem ma szansę zostać imigrant z Algierii. Cały kraj żyje tylko nadchodzącymi wyborami. W tym samym czasie ma miejsce pewien ślub. Dziewczyny arabskiego pochodzenia z chłopakiem wywodzącym się z Kabylów. Każdy z nas był kiedyś na takim weselu. Mnóstwo jedzenia, alkoholu i głośnej muzyki. Dwie rodziny próbujące z lepszym lub gorszym skutkiem wspólnie się zintegrować. Wybuchające kłótnie i spory. Gorączkowe podniecenie. Tylko Karim - świadek pana młodego wydaje się być myślami gdzie indziej.

Już na wstępie muszę napisać jedno. Dzikusy to z pewnością lektury, które nie mają szans spodobać się każdemu czytelnikowi. Sabri Louatah rzuca nas od razu na głęboką wodę. Stosuje krótkie, urwane wątki, zmienia opisywanych bohaterów co kilka stron. Zostało tutaj umieszczone drzewo genealogiczne, które ma nam pomóc w czytaniu, jednak dla niektórych zrozumienie kto tutaj jest kim będzie po prostu niewykonalne. Pewnie nawet ktoś powie, że ta powieść nie ma sensu. Mi się ten cały rozgardiasz spodobał, a im więcej stron przeczytałam tym szerszy obraz całej historii wyłaniał się z kartek. Na czytelnika zostaje przeniesiony ten chaos i bałagan towarzyszący bohaterom podczas wesela i na kilka godzin po nim.

Autor w pierwszej części tej sagi rodzinnej zaledwie subtelnie zaznacza nastroje jakie panują w społeczeństwie. Porusza niezwykle aktualny temat. Problem imigracji z punktu widzenia Kabylów. Chociaż mieszkają tam od dziesiątek lat to w dalszym ciągu nie są pełnoprawnymi członkami społeczeństwa, na których rodowici Francuzi nie patrzyliby z niesmakiem. Dodatkowo na weselu ścierają się nie tylko dwie nieznane sobie rodziny, ale też różne grupy etniczne. Wszyscy są imigrantami, jednak jedni są pochodzenia arabskiego, drudzy kabylskiego. Przyniesie to mnóstwo nieporozumień i otwartej wrogości, która nie powinna mieć tam miejsca, przecież wesele to święto miłości.

Mam wrażenie, że w tym tomie Dzikusów mieliśmy okazję zaledwie poznać bohaterów. Każdy z nich jest inny, każdemu zostało poświęcone należyte miejsce w historii, jednak jestem w stanie napisać coś więcej tylko o Karimie, świadku pana młodego. Chciałby by uważano go za dorosłego mężczyznę, jednak w środku to jeszcze dzieciak. Odegra naprawdę ważną rolę w całej historii i jestem ciekawa jak zmieni się wraz z kolejnymi tomami.

W połowie powieści akcja zaczyna się zagęszczać. Coś wyraźnie wisi w powietrzu. Mniej tu już subtelnych opisów nastrojów tego wielokulturowego społeczeństwa, a znacznie więcej ciekawej powieści sensacyjnej, która doprowadzi do wbijającego w fotel zakończenia. Po jego przeczytaniu już koniecznie sięgniecie po kolejny tom.

Podsumowując, Francuskie wesele to powieść bardzo specyficzna. Splątane wątki i mnóstwo bohaterów z pewnością nie ułatwiają lektury. Na pocieszenie napiszę wam, że autor posługuje się naprawdę lekkim i przyjemnym stylem. Przez strony się po prostu płynie i stopniowo obserwuje rosnący nastrój niepokoju i łączenia się wszystkich wątków w jedną całość. To powieść o rodzinie, problemach politycznych i imigracji. Do przeczytania i wyciągnięcia refleksji. Dla fanów nieoczywistych historii. Osób lubiących powieści polityczne i sagi rodzinne. Ja jestem na tak, ponieważ dawno nie czytałam tak zagadkowej i specyficznej historii. Kocham też sagi rodzinne, a więc moja ocena była z góry przesądzona.

Ocena:5-/6

Tytuł: 367.Dzikusy I Francuskie wesele

Autor: Sabri Louatah

Stron: 297

Wydawnictwo: W.A.B

Rok wydania: 2017

Za egzemplarz dziękuję Grupie Wydawniczej Foksal

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j...

Czytaj więcej

Evvie zaczyna od nowa Linda Holmes

Evvie zaczyna od nowa to historia o przebywaniu żałoby, ale nie w klasycznym wydaniu, a wtedy gdy trzeba pożegnać się ze starą wersją siebie. Precyzyjniej to historia o ludzkich oczekiwaniach, które dla niektórych są zbyt ciężkie do udźwignięcia. Ludzie myślą, że wiedzą o innych wszystko, doskonale odgadują ich emocje, a jednak prawda jest zupełnie inna. Narzucając swoje oczekiwania, nawet w dobrej wierze mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Evvie jest właśnie na takim życiowym zakręcie, gdy boleśnie mierzy się z oczekiwaniami innych. W dniu swojego odejścia od męża dowiaduje się o jego śmierci i zostaje wdową, której odczucia wymykają się wszelkim konwenansom. Na jej drodze staje Dean, który tak jak ona nie radzi sobie z własnymi odczuciami. Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem byłoby to poprawna. Jest przyjemna, subtelna, świetnie się ją czyta. Ponury sposób w jaki los zadrwił sobie z głównej bohaterki skupia uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Do tego z...

Czytaj więcej

Szklany klosz Sylvia Plath

Są takie książki, które można nazwać już mianem kultowych i po prostu trzeba kiedyś po nie sięgnąć. Myślę, że Szklany klosz to właśnie taka lektura. Powieść, która w naszym kraju wznawiana jest co kilka lat, a i tak cały nakład rozchodzi się w dość krótkim czasie, by później ciężko byłoby ją gdziekolwiek kupić. Ogromnie ucieszyłam się, że będę mogła ją przeczytać, ponieważ o Sylvii Plath słyszałam, ale dopiero lektura tej książki pozwoliła mi trochę bardziej poznać tę intrygującą postać, zmusiła do sięgnięcia po kilka z jej wierszy, które także do mnie trafiły. Esther ma właściwie wszystko o czym tylko młoda dziewczyna marzy. Jest piękna, bardzo mądra, czego się nie dotknie to się jej udaje, wszystko wskazuje na to, że zostanie żoną lekarza. Staż w redakcji nowojorskiego miesięcznika dla dziewcząt wydaje się być idealnym kierunkiem dalszej drogi. W Nowym Jorku coś jest jednak nie tak, inne młode dziewczęta się bawią, korzystają z życia, ze stażu, a ona jest wycofana, zob...

Czytaj więcej

Recenzje książek

Szukaj na tym blogu