Przejdź do głównej zawartości

Psiego najlepszego W. Bruce Cameron

Recenzja książki. Boże Narodzenie. 
Życie Josha to stagnacja. Odkąd został sam każdy kolejny dzień w jego życiu wygląda tak samo. Odgrzanie jakiegoś gotowego jedzenia w mikrofalówce, praca, czasami wyjście do baru. Gdy sąsiad podrzuca mu ciężarną suczkę jest po prostu wściekły. Wystarczyło jednak spojrzeć w ufne oczy Lucy i jej niesfornej gromadki i początkowa niechęć zaczęła szybko topnieć. Poszukiwania pomocy w schronisku zaowocują zapoznaniu jeszcze kogoś. Pięknej Kerri, która kocha zajmować się czworonogami. Jak to się zakończy?
Gdzieś kiedyś słyszał, że kobiety w ciąży lubią masaże, zaczął rozcierać suczce grzbiet.

Spójrzcie tylko na tę okładkę. Patrzy się z niej na nas uroczy szczeniaczek. Oczy przewiercają nas na wylot, a jednocześnie sprawiają, że topnieje nam serce. Słodycz w czystej postaci. Taka właśnie jest ta książka. Słodka i ciepła jak gromadka szczeniaczków. Niech was jednak nie zmyli to porównanie. Nie jest przy tym infantylna czy nieprawdopodobna. To po prostu lektura, z której stron wylewa się mnóstwo rozgrzewającego serce ciepła. Jest lekka, przyjemna w odbiorze. Przywołuje klimat świąt Bożego Narodzenia. Czasami nic więcej nie potrzeba.

Psiego najlepszego to przede wszystkim piękna opowieść o psach. Zawsze byłam bardziej psiarą niż kociarą, a więc ucieszyłam się z możliwości przeczytania tej historii. Psy to zwierzęta, które rozumieją czasami więcej niż jesteśmy sobie w stanie wyobrazić. Za okazaną im wdzięczność i pomoc odpłacają nam bezgraniczną ufnością i obroną. Jestem właścicielką owczarka podhalańskiego. Wiele razy udowodnił jak zależy mu na naszej rodzinie. Książka przypomina, że zwierzęta to nie zabawki, które można podrzucać innym osobom. Myślę, że to ważne zwłaszcza w okolicach Bożego Narodzenia.

Powyższa książka to też historia o miłości i poszukiwaniu drugiej połówki. Josh nie jest typem faceta spotykanego często w książkach. Czasami jest wręcz rozbrajająco nieporadny i niezdarny. Gdyby był to typowy romans lub co gorsza erotyk zupełnie nie spodobałby mi się taki typ postaci. Na szczęście w tej ciepłej, optymistycznej historii to zachowanie było rozczulające. Czasami wręcz śmiałam się w głos z tego co też Josh wymyślił. Z Kerri już nie miałam żadnych dylematów. Nie da się jej nie lubić.

Podsumowując, Psiego najlepszego to kolejna ciekawa propozycja na tegoroczne święta. Są w niej niewyczerpane pokłady ciepła i optymizmu. Przyjemnie się ją czyta, wywołuje uśmiech na ustach. Dodatkowo z okładki kusi was taki słodki szczeniaczek. Chyba mu nie odmówicie?
Ocena:5/6
Tytuł:366.Psiego najlepszego
Autor: W. Bruce Cameron
Stron: 280
Wydawnictwo: Kobiece
Rok wydania: 2017
Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Kobiecemu :)
Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Dziękuję za każdy komentarz :)

Popularne posty z tego bloga

Zjadacz czerni 8 Katarzyna Grochola

Czym jest miłość? Jaki ma dla ciebie kolor, zapach, fakturę? Myślę, że ile osób, tyle odpowiedzi na te pytania, ponieważ to uczucie, które występuje w różnorodnych kolorach i można odmieniać je przez wszystkie przypadki. Jest niejednoznaczna i nieprzewidywalna, a autorce Katarzynie Grocholi udało się idealnie nakreślić to w swojej najnowszej i niezwykłej książce Zjadacz czerni 8. Na pierwszy rzut oka to zbiór opowiadań, a jednak to powieść, w której każdy rozdział to inna historia, która tylko pozornie nie łączy się z kolejnymi, jest nawet napisana w charakterystycznym dla siebie i bohaterów stylu. Mogłoby się wydawać, że zostały tutaj umieszczone zupełnie przypadkowo, a jednak im głębiej się zastanowić i wniknąć w ich sens tym bardziej okazuje się, że wspólną składową jest barwna różnorodność miłości. Niektóre historie są w lepsze, inne gorsze, a może to tylko moje odczucia, okoliczności w jakich obecnie się znajduję i bagaż doświadczeń, który każdy z nas nosi? Pole do interpretacji j...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Evvie zaczyna od nowa Linda Holmes

Evvie zaczyna od nowa to historia o przebywaniu żałoby, ale nie w klasycznym wydaniu, a wtedy gdy trzeba pożegnać się ze starą wersją siebie. Precyzyjniej to historia o ludzkich oczekiwaniach, które dla niektórych są zbyt ciężkie do udźwignięcia. Ludzie myślą, że wiedzą o innych wszystko, doskonale odgadują ich emocje, a jednak prawda jest zupełnie inna. Narzucając swoje oczekiwania, nawet w dobrej wierze mogą wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Evvie jest właśnie na takim życiowym zakręcie, gdy boleśnie mierzy się z oczekiwaniami innych. W dniu swojego odejścia od męża dowiaduje się o jego śmierci i zostaje wdową, której odczucia wymykają się wszelkim konwenansom. Na jej drodze staje Dean, który tak jak ona nie radzi sobie z własnymi odczuciami.   Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem byłoby to poprawna. Jest przyjemna, subtelna, świetnie się ją czyta. Ponury sposób w jaki los zadrwił sobie z głównej bohaterki skupia uwagę od pierwszej do ostatniej strony. Do tego z...
1 komentarz
Czytaj więcej

Szklany klosz Sylvia Plath

Są takie książki, które można nazwać już mianem kultowych i po prostu trzeba kiedyś po nie sięgnąć. Myślę, że Szklany klosz to właśnie taka lektura. Powieść, która w naszym kraju wznawiana jest co kilka lat, a i tak cały nakład rozchodzi się w dość krótkim czasie, by później ciężko byłoby ją gdziekolwiek kupić. Ogromnie ucieszyłam się, że będę mogła ją przeczytać, ponieważ o Sylvii Plath słyszałam, ale dopiero lektura tej książki pozwoliła mi trochę bardziej poznać tę intrygującą postać, zmusiła do sięgnięcia po kilka z jej wierszy, które także do mnie trafiły. Esther ma właściwie wszystko o czym tylko młoda dziewczyna marzy. Jest piękna, bardzo mądra, czego się nie dotknie to się  jej udaje, wszystko wskazuje na to, że zostanie żoną lekarza. Staż w redakcji nowojorskiego miesięcznika dla dziewcząt wydaje się być idealnym kierunkiem dalszej drogi. W Nowym Jorku coś jest jednak nie tak, inne młode dziewczęta się bawią, korzystają z życia, ze stażu, a ona jest wycofana, zob...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej